Józef Wcisłowicz
Józef Wcisłowicz (ur. 19 marca 1889 w Kurzelowie, zm. 18 sierpnia 1978) – rotmistrz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 rotmistrz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1889 |
|---|---|
| Data śmierci |
18 sierpnia 1978 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
94 Jenisejski Pułk Piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Życiorys
edytujUrodził się 19 marca 1889 w Kurzelowie, w ówczesnym powiecie włoszczowskim guberni kieleckiej, w rodzinie Maksymiliana i Ewy z Konopińskich[1]. W 1905, po ukończeniu czterech klas, przerwał naukę w gimnazjum w Kielcach. Wrócił do domu i pomagał ojcu w prowadzenia gospodarstwa rolnego[2]. W listopadzie został powołany do armii rosyjskiej. 4 stycznia 1911 został wcielony do 94 Jenisejskiego Pułku Piechoty, w którym ukończył szkołę podoficerską[3]. W 1913 został zwolniony do rezerwy. W następnym roku został zmobilizowany i wysłany na front w Prusach Wschodnich. Służbę w armii rosyjskiej pełnił do 29 grudnia 1917, awansując w niej na stopień feldfebla[2]. Od 30 grudnia 1917 do 25 czerwca 1918 służył w 3 Pułku Ułanów I Korpusu Polskiego w Rosji[3]. Po rozwiązaniu korpusu rozpoczął podróż do Murmańska, gdzie zamierzał wstąpić do organizujących się oddziałów Wojska Polskiego. W Niżnym Nowogrodzie został aresztowany przez bolszewików i uwięziony w Moskwie[2].
15 lutego 1919, po uwolnieniu, wrócił do kraju. 21 marca tego roku wstąpił do odtworzonego 3 Pułku Ułanów[2]. Od 7 kwietnia w szeregach pułku walczył na wojnie z bolszewikami. Odznaczył się 8 marca 1920 w bitwie pod Hłybowem[4] oraz 17 marca w bitwie pod Jakimowską Słobodą, w czasie której został ciężko ranny[2] („... pomimo wielkiego krwotoku odmówił przyjęcia pomocy od swych podwładnych, by nie uszczuplać sił na linii, lecz sam dowlókł się do punktu opatrunkowego, gdzie padł zemdlony”)[5]. W grudniu 1920 został mianowany podporucznikiem[2].
Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 3 puł. w Tarnowskich Górach, jako oficer zawodowy[6][7][8]. W 1928 został wyznaczony na stanowisko dowódcy szwadronu karabinów maszynowych. 2 kwietnia 1929 został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 7. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[9]. Z dniem 31 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku[10]. 2 października 1939 w Janowie Lubelskim dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II B Arnswalde i II D Gross-Born[11].
Zmarł 18 sierpnia 1978. Został pochowany na cmentarzu w Kurzelowie[12].
Był żonaty z Jadwigą, z którą miał córkę Lidię Ksawerę Józefę po mężu Mroczek (ur. 22 kwietnia 1929)[13].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5029[14][15]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[16]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie[17][18]: po raz pierwszy za czyn męstwa w byłym 3 puł. I Korpusu Polskiego[19])
- Medal Niepodległości (13 września 1933)[20][21]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[22][23]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[24]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[24]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[24]
- Krzyż Świętego Jerzego II stopnia (Imperium Rosyjskie)[25]
- Krzyż Świętego Jerzego III stopnia (Imperium Rosyjskie)[25]
- Krzyż Świętego Jerzego IV stopnia (Imperium Rosyjskie)[25]
- Medal Świętego Jerzego III stopnia (Imperium Rosyjskie)[25]
- Medal Świętego Jerzego IV stopnia (Imperium Rosyjskie)[25]
Przypisy
edytuj- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-05-23].
- ↑ a b c d e f Możdżeń 2018 ↓, s. 3.
- ↑ a b Możdżeń 2018 ↓, s. 3, 17.
- ↑ Dobrzyński 1929 ↓, s. 24, jako podchorąży Wścisłowicz.
- ↑ Dobrzyński 1929 ↓, s. 25.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 292, 355 jako Wścisłowicz.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 16, 86 jako Wścisłowicz.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 152, 630.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 107, jako Wścisłowicz.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 86.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Możdżeń 2018 ↓, s. 14.
- ↑ Możdżeń 2018 ↓, s. 16.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 12.
- ↑ Dobrzyński 1929 ↓, s. 47.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 18 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 16.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 152.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15 lipca 1922 roku, s. 526.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 212, poz. 238 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933 roku, s. 286.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 419.
- ↑ a b c Możdżeń 2018 ↓, s. 17.
- ↑ a b c d e Józef Wcisłowicz - historia zasłużonego Kurzelowity [online], kurzelow.pl [dostęp 2022-11-14] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Bohdan Dobrzyński: Zarys historji wojennej 3-go pułku ułanów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Izabela Możdżeń: “Na Polu Chwały… – Damy i Kawalerowie Virtuti Militari i Krzyża Walecznych w walce o niepodległość i granice II Rzeczypospolitej”. Shaper Simplicity - II Demo. All Rights Reserved. Designed by Piotr Kremblewski, 2018. [dostęp 2021-05-24].
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].