Józef Ołpiński

polski urzędnik samorządowy

Józef Antoni Michał Ołpiński (ur. 9 sierpnia 1892 w Rzeszowie, zm. 1 sierpnia 1980 w Kapsztadzie) – polski urzędnik samorządowy, prezydent Żyrardowa i wiceprezydent Warszawy, starosta sochaczewski i będziński. Po 1945 na emigracji.

Józef Ołpiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1892
Rzeszów

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1980
Kapsztad

Komisarz i Prezydent Żyrardowa
Okres

od 30 kwietnia 1924
do 18 lipca 1925

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany trzykrotnie) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Order Zasługi Cywilnej (Hiszpania) Komandor Orderu Zbawiciela (Grecja) Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia)

Życiorys

edytuj

Syn Jana i Marii z Zajączkowskich. W 1912 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach (w jego klasie był m.in. Zbigniew Osostowicz)[1]. Ukończył studia na Wydziale Prawno-Administracyjnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Działał w tajnych organizacjach niepodległościowych. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich Józefa Piłsudskiego. Został internowany na Węgrzech. W latach 1918–1919 uczestniczył w rozbrajaniu wojsk okupacyjnych w Krakowie oraz pracował jako setnik straży obywatelskiej. W 1919 podjął pracę w Ministerstwie Poczt i Telegrafów, następnie w Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie. Sprawował m.in. funkcję kierownika starostwa w Kutnie, komisarza rządowego oraz prezydenta Żyrardowa, następnie zaś starosty sochaczewskiego i będzińskiego. Z jego inicjatywy zawiązał się w Żelazowej Woli Komitet Chopinowski, który miał na celu wykupienie i zagospodarowanie domu urodzenia Fryderyka Chopina[2]. Po odejściu z funkcji starosty został powołany na stanowisko wicekomisarza (wiceprezydenta) Warszawy. W 1939 objął funkcję dyrektora Biura Prezydialnego Prezesa Rady Ministrów[3]. Przed wyborami parlamentarnymi do Sejmu RP w 1935 został mianowany komisarzem wyborczym w okręgu wyborczym nr 5[4][5].

Sprawował liczne funkcje społeczne, m.in. szefa oddziałów stołecznych Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, Związku Strzeleckiego i Samoobrony Społecznej. Był członkiem zarządu Związku Legionistów, Osiedli i Ogródków Jordanowskich, a także wiceprezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.

W czasie II wojny światowej służył w Wojsku Polskim na Środkowym Wschodzie. Pracował w redakcji pisma „Parada” wydawanego w Egipcie[6]. Po zakończeniu wojny przebywał w Związku i Republice Południowej Afryki. Zmarł 1 sierpnia 1980 w Kapsztadzie[7], tam został pochowany[8].

Żonaty z Jadwigą Trzcińską, mieli córkę Krystynę (zamężną Berger).

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1911/12. Brzeżany: 1912, s. 69, 71.
  2. Mariola Wojtkiewicz, Żelazowa Wola: dzieje domu Chopina, Warszawa 2010, s. 143, 217.
  3. P. Józef Ołpiński dyrektorem biura w Prezydium Rady Ministrów, „Echo Białostockie”, nr 40 z 15 lutego 1939, s. 1.
  4. Nominacja komisarzy wyborczych. „Express Poranny”. Nr 205, s. 2, 26 lipca 1935. 
  5. Komisarze wyborczy. „Kurier Warszawski”. Nr 202, s. 3, 26 lipca 1935. 
  6. Wydarzenia miesiąca, „Kultura”, nr 12, grudzień 1980, s. 139.
  7. Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 2, wyd. LTW, Łomianki 2022, s. 206.
  8. B. Kwiatkowski, Apel do Czytelników: Szukamy sochaczewskich starostów, bkwiatkowski.pl z 25 lipca 2011 [dostęp: 19 listopada 2011]
  9. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 28, Nr 5 z 31 grudnia 1973. 
  10. a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 536.
  11. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi w dziedzinie pomocy bezrobotnym w Warszawie”.
  12. M.P. z 1938 r. nr 92, poz. 137. „za zasługi na polu pracy społecznej w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny”.
  13. M.P. z 1939 r. nr 149, poz. 353 „za zasługi na polu pracy samorządowej”.
  14. Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 2014-11-12]. (est.).
  15. B. P. Wróblewski, Polska Korporacja Akademicka "Vavelia" (Kraków), archiwumkorporacyjne.pl [dostęp: 27 listopada 2011]

Bibliografia

edytuj