Józef Mikołaj Radziwiłł

książę, wojewoda trocki i miński

Józef Mikołaj Radziwiłł herbu Trąby (ur. 1736 w Krakowie, zm. 1813) – wojewoda trocki (od 1788), kasztelan trocki (od 1784), wojewoda miński (od 1773), pisarz wielki litewski (od 1764), książę, marszałek powiatu mozyrskiego w konfederacji radomskiej 1767 roku[1], pułkownik powiatu kowieńskiego (1764).

Józef Mikołaj Radziwiłł
Ilustracja
Herb
Trąby
Rodzina

Radziwiłłowie herbu Trąby

Data i miejsce urodzenia

13.11.1736
Krakow

Data i miejsce śmierci

15.02.1813
Radzivillmontuose

Ojciec

Marcin Mikołaj Radziwiłł

Matka

Aleksandra Belchacka

Żona

Angelika Miaczynska
Wiktoria Ostrogska

Dzieci

z Angeliką Miaczynską:
Antoni Radziwiłł
Anna Radziwiłł
Wiktoria Radziwiłł
Konstancja Radziwiłł
Aleksandra Radziwiłł
Teresa Radziwiłł

Odznaczenia
Order Orła Białego Order św. Huberta (Bawaria)

Życiorys

edytuj

Syn księcia Marcina Mikołaja Radziwiłła, brat księcia Michała Hieronima Radziwiłła oraz Aleksandry Bełchackiej. Był upośledzony fizycznie. Do dwunastego roku życia przebywał pod opieką chorego umysłowo ojca. Po ubezwłasnowolnieniu Marcina Mikołaja Radziwiłła opieką nad synem zajął się ich krewny Hieronim Florian Radziwiłł. Józef Mikołaj Radziwiłł nauki pobierał w Warszawie. Otrzymał tytuł wojewody trockiego.

 
Talerz z serwisu zamówionego przez Józefa Mikołaja Radziwiłła w manufakturze porcelany w Korcu dla jego córki Konstancji. Muzeum Narodowe w Lublinie

Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 i posłem na sejm konwokacyjny (1764) z województwa nowogródzkiego[2]. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z powiatu kowieńskiego[3]. W 1778 był członkiem Departamentu Skarbowego Rady Nieustającej[4].

Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[5].

Właściciel licznych dóbr, m.in. Nieborowa, ordynacji kleckiej i ordynacji przygodzickiej. Podczas jego władania przeprowadzono w dobrach reformy.

W 1777 został kawalerem Orderu Orła Białego, w 1763 roku odznaczony Orderem Świętego Huberta[6].

Po upadku Polski zrzekł się, na rzecz krewnych, części dóbr i odizolował się w rezydencji w Radziwillimontach. Pochowano go w Nieświeżu.

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. George Tadeusz Łukowski. The Szlachta and the Confederacy of Radom, 1764–1767/68: A Study of the Polish Nobility., w: Antemurale t. XXI, Rzym 1977, s. 264.
  2. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 92.
  3. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 57.
  4. Kolęda warszawska na rok 1778, Warszawa 1778, [b.n.s]
  5. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.
  6. Stanisław Łoza, Order domowy rycerski p.w. świętego Huberta, w: Broń i Barwa, 1935, r. II, nr 3, s. 62.