Józef Kobierkowicz

Józef Kobierkowicz, także Kobierkiewicz (tworzył w XVIII wieku)  – polski organista i kompozytor przełomu baroku i klasycyzmu.

Józef Kobierkowicz

Data urodzenia	XVIII wiek
Pochodzenie	polskie
Data śmierci	XVIII wiek
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa, muzyka klasycystyczna
Zawód	kompozytor, organista

Nazwisko jego pojawia się w dokumentach krakowskich od 1721; w latach 1731–1735 był świeckim organistą u paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie .

Wśród 12 zachowanych jego kompozycji, 10 stanowią drobne pastorele na Boże Narodzenie, pozostałe to 2 motety (Ego Mater, Iustus ut palma) reprezentujące małą zespołową kantatę kościelną w jej 3-częściowym ukształtowaniu. Każdy z trzech ustępów jest tu częścią samodzielną, o odmiennym tempie, metrum i – w Ego Mater – tonacji. W częściach środkowych kompozytor wprowadza melodię solową (lub duet) o wybitnie lirycznym, ekspresywnym charakterze. Szczególnie znamienna jest druga część Ego Mater, gdzie głos solowy alternuje ze skrzypcami solo. Linia melodyczna jest współtworzona z melodią głosu wokalnego, a nie jest jej powtórzeniem ani antycypacją, co było praktyką ustaloną w XVII wieku i występuje jeszcze w pastorelach Kobierkowicza. Taki zabieg kompozytorski wskazuje na etap przekształcania się melodyki barokowej w klasycystyczną .

Pastorele (przeważnie na 2 głosy wokalne, 2 skrzypiec i basso continuo) są stylizacją muzyki ludowej, zwłaszcza w pastoreli Dormi mei redemptio zwracają uwagę rytmy oberkowe.

Bibliografia

• Zygmunt Marian Szweykowski: Kobierkowicz, Józef. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997, s. 112-113. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).