Józef Henryk Hłasko

polski strażak

Józef Henryk Hłasko (ur. 25 maja 1863 w Wieluniu, zm. 25 października 1922 w Warszawa) – polski strażak.

Józef Hłasko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Józef Henryk Feliks Hłasko

Data i miejsce urodzenia

1863
Wieluń

Data i miejsce śmierci

25 października 1922
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

strażak

Narodowość

polska

Stanowisko

Komendant

Pracodawca

Warszawska Straż Ogniowa

Rodzice

Trojan Mikołaj i Wiktoria Ewa z domu Czaplicka

Małżeństwo

Romana Hłasko

Dzieci

Józef i Maciej

Życiorys

edytuj

Urodził się w 1863 w rodzinie Mikołaja Trojana Hłasko i Wiktorii z domu Czaplickiej, starej szlachty witebskiej herbu Leliwa w Wieluniu. Rodzina przeniosła się do Warszawy i szkolne nauki zaczął pobierać w warszawskim gimnazjum. W siódmej klasie został wyrzucony i nauki dokończył w szkole wojskowej w Odessie.

W 1895 rozpoczął służbę w Warszawskiej Straży Ogniowej. Dał się poznać jako odważny strażak czym zyskał uznanie kolegów i przełożonych. W 1901 dostał przeniesienie do Oddziału praskiego w stopniu kapitana. W 1907 za odważną akcję ratunkową na rzece Wiśle dostał Złoty Medal za Ratowanie Ginących oraz nakaz zapłaty za uszkodzoną łódź ratunkową[1].

W 1915 władze carskie opuszczają Warszawę, Józef Hłasko jest zmuszony do wyjazdu razem z rodziną i z ewakuowaną WSO jako komendant wywożonej straży.

Powrócił do kraju w 1918 i podjął służbę z dniem 1 listopada jako komendant Warszawskiej Straży Ogniowej. Razem z synami brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920.

Zmarł w dniu 25 października 1922 i pochowany został na Starych Powązkach (D-2-12)[2].

Przypisy

edytuj
  1. Tragiczny Pożar Domu Mieszkalnego-1913 [online], sluzbiewarszawy.prv.pl [dostęp 2021-01-09].
  2. Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF HŁASKO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-05-23].

Bibliografia

edytuj