Józef Hano
Józef Hano (ur. 2 marca 1906 w Zakościelu, zm. 1 czerwca 1997 w Krakowie) – polski farmakolog, profesor Akademii Medycznej w Krakowie oraz Instytutu Farmakologii PAN.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1906 |
Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 1997 |
Profesor nauk medycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
uczelnia | |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujUrodził się 2 marca 1906 w Zakościelu (obecnie na Ukrainie), w rodzinie Franciszka i Franciszki z Tucholaków. Ukończył w 1925 gimnazjum w Krakowie[1], następnie w 1930 studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1932 roku uzyskał tytuł doktora medycyny, w 1937 docenta farmakologii. W latach 1931–1939 był asystentem a następnie starszym asystentem Zakładu Farmakologii. Od 1935 roku do wybuchu wojny był wykładowcą farmakodynamiki Oddziału Farmakologicznego. 6 listopada 1939 aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau więziony w Krakowie, Wrocławiu wywieziony do obozu w Sachsenhausen a następnie do Dachau. Zwolniony z obozu w 1941[2]. W latach 1942–1944 współorganizator i wykładowca tajnego Oddziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1946 został profesorem Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu i Krakowie, 1946–1962 kierował Zakładem Farmakologii Akademii Medycznej we Wrocławiu, 1957–1972 Zakładem Farmakodynamiki Akademii Medycznej w Krakowie, a od 1965 Zakładem Farmakologii Instytutu Farmakologii PAN w Krakowie. W 1967 został członkiem PAN, a w 1989 PAU[3]. Prowadził badania nad nowymi lekami syntetycznymi i pochodzenia roślinnego, witaminami, sulfonamidami, doświadczalną chorobą wrzodową, a także z dziedziny psychofarmakologii i innych. W 1956 napisał i opublikował podręcznik Farmakologia i farmakodynamika. Wśród jego uczniów był m.in. Jerzy Vetulani[4].
Od 20 sierpnia 1932 był mężem Anny Marii Jaśkiewicz[1] (1906–1997).
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXII-płn-16)[5][6].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 marca 1955)[7]
- Krzyż Oświęcimski
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego
- Odznaka Grunwaldzka
- Medal im. Mikołaja Kopernika[8]
- Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa”[9]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 103. [dostęp 2021-07-26].
- ↑ straty osobowe - Szukaj w bazie [online], www.straty.pl [dostęp 2018-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-04] (pol.).
- ↑ Biogram ze zdjęciem
- ↑ Jerzy Vetulani – CV. vetulani.wordpress.com. [dostęp 2012-05-17].
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-26] .
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803–2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 98, ISBN 978-83-233-4527-5 .
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 marca 1955 r. nr 0/441 - na wniosek Ministra Zdrowia.
- ↑ Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939–1956 [online], www.krakowianie1939-56.mhk.pl [dostęp 2021-07-26] .
- ↑ krótki biogram z listą odznaczeń. [dostęp 2016-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].