Józef Dąbrowski (kapitan)
Józef Dąbrowski (ur. 2 listopada 1891 w Wilnie, zm. 25 maja 1920 pod Chotajewiczami) – oficer armii rosyjskiej i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 kapitan
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 maja 1920 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii i batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytuj
Urodził się w Wilnie w rodzinie Konstantego i Anny z Borejków. Absolwent miejskiej szkoły realnej w Wilnie i Wileńskiej Szkoły Wojskowej. W 1911 mianowany podporucznikiem i skierowany do rosyjskiego 108 pułku piechoty[1]. Walczył na froncie rosyjsko-niemieckim w Prusach Wschodnich. W latach 1915–1918 przebywał w niewoli niemieckiej.
W grudniu 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego z przydziałem do II batalionu Wileńskiego pułku piechoty. W lutym 1919 wyznaczony na stanowisko dowódcy 7 kompanii tegoż pułku, a w czerwcu na komendanta pułkowej szkoły podoficerskiej[1]. W listopadzie 1919 czasowo objął dowództwo II batalionu i podczas zdobywania Lepla, dowodząc jedną z atakujących kolumn, obszedł nieprzyjaciela od południa i zaatakował go. Energiczne, dzielne i nadzwyczaj odważne kierowanie oddziałem w znacznym stopniu przyczyniło się do odniesienia zwycięstwa i zdobycia miasta. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[2]. W styczniu 1920 wyznaczony na stanowisko dowódcy 2 kompanii 85 pułku piechoty, a w maju tego roku objął dowodzenie III batalionem mińskiego pułku strzelców. Zginął w walce pod Chotajewiczami. Spoczywa na cmentarzu w Wilnie[2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 4916)[2]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[2]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 30.
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 31.
Bibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.