Józef Chwiećkowski
Józef Chwiećkowski (ur. 1821 w Przesławce, zm. 30 grudnia 1880 w Meranie) – polski lekarz i filozof przyrody, uczestnik powstania styczniowego, zesłaniec.
Życiorys
edytujSyn Pawła i Ewy Chwiećkowskich. Miał starszego brata Martyniana (zm. 1876), księdza. Ukończył gimnazjum w Białymstoku w 1842 roku, następnie podjął studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim, tytuł lekarza uzyskując w 1847 roku. Praktykował jako lekarz powiatowy w Radomyślu i Lipowcu. W 1859 roku wyjechał za granicę uzupełniać studia. Od 1861 w Białymstoku. Brał udział w powstaniu styczniowym, skazany na zesłanie do Tomska. Od 1867 z powrotem w kraju, praktykował w Tykocinie, po 1870 we Włocławku, od 1876 w Warszawie. Cały majątek (60000 rubli) zapisał na cel krzewienia oświaty; ufundowano z niego m.in. stypendia dla studentów medycyny. W katedrze włocławskiej znajduje się pamiątkowa marmurowa tablica, ufundowana przez Towarzystwo Lekarskie Warszawskie[1].
Chwiećkowski był autorem dwutomowego dzieła Siła i materya czyli Stopniowy rozwój pojęć o tych przedmiotach (Warszawa, 1877)[2][3].
Przypisy
edytuj- ↑ Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Tom 4. Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997 ISBN 83-86951-28-1 s. 52
- ↑ Józef Chwiećkowski, Siła i materya czyli Stopniowy rozwój pojęć o tych przedmiotach. T. 1, Warszawa 1877.
- ↑ Józef Chwiećkowski, Siła i materya czyli Stopniowy rozwój pojęć o tych przedmiotach. T. 2, Warszawa 1877.
Linki zewnętrzne
edytuj- Dzieła Józefa Chwiećkowskiego w bibliotece Polona