Józef Bożydar Podhorodeński
(ok. 1740-1830) poseł, generał inspektor
Józef Bożydar Podhorodeński herbu Korczak (ur. ok. 1748, zm. 3 stycznia 1830) – generał inspektor piechoty w 1789 roku. Pułkownik i komendant 3 Pułku Przedniej Straży Buławy Polnej Koronnej w latach 1775–1789[1], członek Sztabu Generalnego Wojska Koronnego w 1792 roku[2].
 Korczak | |
| Data urodzenia |
ok. 1748 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Odznaczenia | |
| |
Jego ojcem był kasztelanem czernihowski Józef Ludwik Władysław Podhorodeński, a bratem bp Jan Kanty Podhorodeński. 7 maja 1790 otrzymał Order Orła Białego[3]
Poseł na sejm 1766 roku z województwa czernihowskiego[4]. Poseł na sejm 1778 roku z województwa czernihowskiego[5]. W 1794 zwolniony ze stanowiska generała inspektora.
Przypisy
edytuj- ↑ Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 423.
- ↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 543.
- ↑ Podhorodeński (Bożydar Podhorodeński) Józef Ludwik Władysław. Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2023-12-16]. (pol.).
- ↑ Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny 2019, T. 125, nr 4, s. 884.
- ↑ Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 348.
Bibliografia
edytuj- Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.