Józef Lubomir Bay, ps. „Kiemlicz” (ur. 23 maja 1895 w Hnizdyczowie, zm. 17 stycznia 1980) – major żandarmerii Wojska Polskiego.

Józef Lubomir Bay
„Kiemlicz”
Ilustracja
major żandarmerii major żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1895
Hnizdyczów

Data śmierci

17 stycznia 1980

Przebieg służby
Lata służby

1914–1934

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

7 Dywizjon Żandarmerii

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

starosta borszczowski

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys

edytuj

Urodził się 23 maja 1895 roku w Hnizdyczowie, w ówczesnym powiecie żydaczowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Wiktorii. W 1914 roku, jako student IV roku seminarium nauczycielskiego, wstąpił do Legionów Polskich. W szeregach 2 pułku piechoty odbył kampanię karpacką i bukowińską[1]. 1 lipca 1916 roku został mianowany chorążym w piechocie[2].

25 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do żandarmerii[1]. 27 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu rotmistrza, w żandarmerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Był wówczas dowódcą plutonu żandarmerii Brześć Litewski[3]. W latach 1921–1927 pełnił służbę w 5 dywizjonie żandarmerii w Krakowie, w tym w 1923 roku na stanowisku dowódcy plutonu żandarmerii Katowice[4][5][6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 63. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[7]. W marcu 1927 roku został przeniesiony do 9 dywizjonu żandarmerii w Brześciu na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy dywizjonu[8][9]. 12 kwietnia tego roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[10]. W lutym 1930 roku został przeniesiony do 7 dywizjonu żandarmerii w Poznaniu na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy dywizjonu[11][12][13]. Z dniem 1 kwietnia 1934 roku został przydzielony do dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na okres 6 miesięcy[14]. Z dniem 30 września 1934 roku został przeniesiony do rezerwy z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do 3 dywizjonu żandarmerii w Grodnie[15]. W latach 1936–1939 był starostą borszczowskim[16].

Józef Bay był żonaty z Janiną z Gąsiorowskich (ur. 4 czerwca 1899, zm. 8 maja 1986), z którą miał córkę Annę (ur. 9 czerwca 1921, zm. 9 stycznia 2002)[17].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 30.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920 roku, s. 799.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 403, 549.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1057, 1064.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 962, 966.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 293.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 671, 675.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 120.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930 roku, s. 70.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 288, 794.
  13. Dymek 2018 ↓, s. 20 (foto), 21, 94.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 178.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 250.
  16. Leszczyński 2015 ↓, s. 76.
  17. Kartoteka ↓.
  18. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 1 grudnia 1922 roku, s. 872.
  20. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 405.
  22. M.P. z 1938 r. nr 269, poz. 629 „za zasługi w służbie państwowej”.
  23. a b Dymek 2018 ↓, s. 20 (foto).
  24. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1057.

Bibliografia

edytuj