Izopachyta

Izopachyta, także izopacha^[1] lub izolita^[2] – izolinia, linia łącząca punkty o tej samej wartości miąższości warstwy lub zespołu warstw geologicznych^[3]. Mapą przedstawiającą izopachyty jest mapa izopachytowa^[4]. W przypadku warst hydronośnych jest to hydroizopacha^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b izopacha - Encyklopedia Leśna [online], www.encyklopedialesna.pl [dostęp 2023-06-04] .
↑ LechL. Ratajski LechL., Metodyka kartografii społeczno-gospodarczej, wyd. 2, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1989, s. 311, ISBN 83-7000-055-X .
↑ Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: 1997, s. 63. ISBN 83-85660-52-6.
↑ MateuszM. Pitura MateuszM., ArturA. Sobczyk ArturA., Czwartorzęd Kotliny Krzeszowskiej a problematyka zasięgu lądolodu skandynawskiego w Sudetach Środkowych, „Przyroda Sudetów”, 20, maj 2017, s. 322–324 [dostęp 2023-06-20] .

Linki zewnętrzne

Oilfield Glossary

[:0-1] izopacha - Encyklopedia Leśna [online], www.encyklopedialesna.pl [dostęp 2023-06-04] .

[Ratajski-2] LechL. Ratajski LechL., Metodyka kartografii społeczno-gospodarczej, wyd. 2, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1989, s. 311, ISBN 83-7000-055-X .

[:1-3] Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: 1997, s. 63. ISBN 83-85660-52-6.

[mapa-4] MateuszM. Pitura MateuszM., ArturA. Sobczyk ArturA., Czwartorzęd Kotliny Krzeszowskiej a problematyka zasięgu lądolodu skandynawskiego w Sudetach Środkowych, „Przyroda Sudetów”, 20, maj 2017, s. 322–324 [dostęp 2023-06-20] .

[1]

[2]

[3]

[4]