Izomorfizm porządków
rodzaj bijekcji między zbiorami uporządkowanymi
Izomorfizm porządków – pojęcie w matematyce określające funkcję pomiędzy dwoma zbiorami uporządkowanymi pokazującą, że porządki te wyglądają tak samo. Termin ten jest również używany na określenie relacji bycia izomorficznymi porządkami.
Definicja
edytujNiech będą porządkami częściowymi. Powiemy, że funkcja jest izomorfizmem porządków X i Y jeśli spełnione są dwa warunki:
Porządki nazywamy izomorficznymi, gdy istnieje pomiędzy nimi izomorfizm.
Własności
edytujNiech będą porządkami częściowymi. Jeśli porządki te są izomorficzne, to:
- zbiory i są równej mocy (ponieważ izomorfizm jest bijekcją)
- porządki mają taki sam diagram Hassego, tzn. muszą mieć taką samą liczbę elementów wyróżnionych: maksymalnych, minimalnych, oba muszą jednocześnie mieć lub nie mogą mieć elementu największego/najmniejszego.
Przykłady
edytujNiech oznaczają zbiory liczb naturalnych, całkowitych, wymiernych i rzeczywistych, odpowiednio, a niech będzie naturalnym porządkiem.
- Porządki i nie są izomorficzne (zbiory i są różnej mocy)
- Porządki i nie są izomorficzne – co prawda zbiory są równej mocy, lecz zbiór jest gęsty, a nie.
- Porządki i nie są izomorficzne, bo w 0 jest elementem najmniejszym, a w nie ma elementu najmniejszego.
- Niech będzie zbiorem wszystkich liczb pierwszych z naturalnym porządkiem. Wówczas porządki i są izomorficzne, a izomorfizmem pomiędzy nimi jest funkcja odwzorowująca liczbę naturalną n na n-tą liczbę pierwszą.