Iwan Wasiljewicz Archipow (ros. Иван Васильевич Архипов, ur. 18 kwietnia?/1 maja 1907 w Kałudze, zm. 28 lutego 1998 w Moskwie) – radziecki polityk, wicepremier ZSRR (1974–1980), I wicepremier ZSRR (1980–1986), Bohater Pracy Socjalistycznej (1977).

Iwan Archipow
Иван Васильевич Архипов
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1907
Kaługa

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1998
Moskwa

wicepremier ZSRR
Okres

od 1974
do 1980

Przynależność polityczna

KPZR

I wicepremier ZSRR
Okres

od 1980
do 1986

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR)

Życiorys

edytuj

Urodzony w rodzinie kolejarza, był uczniem tokarza i tokarzem w warsztatach kolejowych w Kałudze, od 1928 członek WKP(b). W latach 1929–1932 studiował w Moskiewskim Instytucie Obrabiarek, pracował jako inżynier konstruktor w Kowrowie, a od 1933 w zakładzie metalurgicznym im. Dzierżyńskiego w Dnieprodzierżyńsku, gdzie był starszym majstrem i kierownikiem warsztatu, między 1937 a 1938 główny inżynier zakładu metalurgicznego. W 1938 został I sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)U w Krzywym Rogu, w latach 1939–1943 kierował Wydziałem Kolorowej Metalurgii Zarządu Kadr KC WKP(b), w latach 1943–1948 zastępca ludowego komisarza/ministra metalurgii kolorowej ZSRR, w latach 1948–1950 wiceminister przemysłu metalurgicznego ZSRR, w 1950 radca Ambasady ZSRR w Chinach ds. zagadnień ekonomicznych. Od 28 grudnia 1950 do 15 marca 1953 I zastępca ministra metalurgii kolorowej ZSRR, w latach 1953–1954 zastępca ministra przemysłu metalurgicznego ZSRR, od 8 lutego 1954 do 1957 zastępca ministra kolorowej metalurgii w ZSRR, w 1954 przez krótki czas ponownie radca Ambasady ZSRR w Chinach ds. zagadnień ekonomicznych. W latach 1954–1957 przewodniczący Głównego Zarządu ds. Kontaktu Ekonomicznego z Państwami Demokracji Ludowej przy Radzie Ministrów ZSRR w Chinach. Między 1957 a 1958 radca ZSRR w Chinach, później (1958–1959) zastępca, a od 1959 do 21 marca 1974 I zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. Zagranicznych Kontaktów Ekonomicznych. Od 21 marca 1974 do 27 października 1980 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, od 5 marca 1976 do 25 kwietnia 1989 członek KC KPZR, od 27 października 1980 do 4 października 1986 I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, następnie na emeryturze. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 9 do 11 kadencji (1974–1989).

Odznaczenia

edytuj

I inne.

Bibliografia

edytuj