Istota szara okołowodociągowa

Istota szara okołowodociągowa (łac. substantia grisea periaqueductalis)^[1], istota szara środkowa (łac. substantia grisea centralis)^[2]^[1], PAG^[a] – istota szara śródmózgowia otaczająca wodociąg mózgu. Pełni funkcję przy zstępującej modulacji bólu. Włókna wstępujące przewodzące czucie bólu i temperatury biegnące w szlaku rdzeniowo-wzgórzowym również wysyłają projekcje do PAG za pośrednictwem szlaku rdzeniowo-śródmózgowiowego. Doświadczenia na zwierzętach przemawiają za rolą PAG w zachowaniach defensywnych; stymulacja grzbietowej lub bocznej części PAG powoduje u szczurów znieruchomienie, ucieczkę, skakanie, tachykardię i wzrost ciśnienia krwi oraz napięcia mięśniowego. Stymulacja doogonowej, brzuszno-bocznej części PAG wywołuje nieruchomą postawę określaną jako postawę przyzwolenia, a jej hamowanie stymuluje zwiększoną aktywność ruchową zwierzęcia.

Uwagi

↑ Skrót pochodzący od angielskiej nazwy periaqueductal gray^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b MaciejM. Ciołkowski MaciejM. (red.), Mianownictwo neuroanatomiczne, wersja polska Międzynarodowego mianownictwa neuroanatomicznego Międzynarodowego Programu do spraw Mianownictwa Anatomicznego Międzynarodowego Zrzeszenia Towarzystw Anatomicznych, Warszawa 2019, s. 57, ISBN 978-83-916931-5-5 .
↑ AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 229, ISBN 978-83-200-4203-0 .
↑ Olivia K.O.K. Faull Olivia K.O.K. i inni, The midbrain periaqueductal gray as an integrative and interoceptive neural structure for breathing, „Neuroscience & Biobehavioral Reviews”, 98, 2019, s. 135–144, DOI: 10.1016/j.neubiorev.2018.12.020 .

Bibliografia

D.M.D.M. Vianna D.M.D.M., J.J. Landeira-Fernandez J.J., M.L.M.L. Brandão M.L.M.L., Dorsolateral and ventral regions of the periaqueductal gray matter are involved in distinct types of fear, „Neuroscience and Biobehavioral Reviews”, 25 (7-8), 2001, s. 711-719, PMID: 11801296 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[PAG-3] Skrót pochodzący od angielskiej nazwy periaqueductal gray^[3].

[MNA2019-1] MaciejM. Ciołkowski MaciejM. (red.), Mianownictwo neuroanatomiczne, wersja polska Międzynarodowego mianownictwa neuroanatomicznego Międzynarodowego Programu do spraw Mianownictwa Anatomicznego Międzynarodowego Zrzeszenia Towarzystw Anatomicznych, Warszawa 2019, s. 57, ISBN 978-83-916931-5-5 .

[Bochenek4-2] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 229, ISBN 978-83-200-4203-0 .

[PAG-4] Olivia K.O.K. Faull Olivia K.O.K. i inni, The midbrain periaqueductal gray as an integrative and interoceptive neural structure for breathing, „Neuroscience & Biobehavioral Reviews”, 98, 2019, s. 135–144, DOI: 10.1016/j.neubiorev.2018.12.020 .

[1]

[2]

[a]

[3]