Irena Lichnerowicz-Augustyn
Irena Maria Lichnerowicz-Augustyn (ur. 16 maja 1974 w Brodnicy) – polska urzędniczka państwowa i dyplomatka, w latach 2018–2023 ambasador RP na Cyprze.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ | |
| Okres |
od 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP na Cyprze | |
| Okres |
od 5 września 2018 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ | |
| Okres |
od 2023 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
          
| |
Życiorys
edytujUkończyła anglistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz studium kulturoznawcze na Uniwersytecie w Angers, a także studia europejskie w Bath[1].
W latach 1999–2005 była zatrudniona w Kancelarii Prezydenta RP, najpierw w Biurze Spraw Międzynarodowych, a następnie w Zespole Protokolarnym Prezydenta. W 2005 przeszła do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 2010–2014 pełniła funkcję zastępczyni dyrektora Protokołu Dyplomatycznego, a od 2014 do 2018 dyrektorki[1]. Odpowiadała za przygotowania do organizacji m.in. szczytu NATO w Warszawie (2016), Światowe Dni Młodzieży (2016), obchody 70. rocznicy zakończenia II wojny światowej, kilkadziesiąt wizyt przyjazdowych i wyjazdowych oraz spotkań wielostronnych. 5 września 2018 została ambasadorem RP na Cyprze[2]. Listy uwierzytelniające złożyła 14 listopada 2018[3]. Odwołana ze skutkiem na 18 sierpnia 2023[4]. 4 września 2023 została ponownie dyrektorką Protokołu Dyplomatycznego MSZ[5].
Zna biegle języki: angielski, francuski oraz włoski; w stopniu podstawowym zaś rosyjski i niemiecki[1]. Jest mężatką, ma córkę[2].
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (Polska, 2012)[6]
- Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (Polska, 2022)[7]
- Złota Odznaka „Zasłużony dla Krajowej Administracji Skarbowej” (Polska, 2022)[7]
- Oficer Orderu Leopolda II (Belgia, 2004)[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi (Niemcy, 2005)[2]
- Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 2014)[8]
- Oficer Orderu Korony (Belgia, 2015)[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia, 2023)[9]
- Krzyż Komandorski Orderu Lwa Finlandii (Finlandia, 2015)[2]
- Komandor z Gwiazdą Orderu Zasługi, (Norwegia, 2016)[10]
- Wielki Komandor Orderu Makariosa III (Cypr, 2021)[7]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 109/ [online], www.sejm.gov.pl, 10 maja 2018 [dostęp 2018-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-18].
- ↑ a b c d e f Ambasador [online], nikozja.msz.gov.pl [dostęp 2018-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-24].
- ↑ Δέχθηκε τα διαπιστευτήρια τους ο Πρόεδρος. Νέοι Πρέσβεις Πολωνίας, Αυστραλίας, Ιράν, Ισπανίας [online], ant1.com.cy, 14 listopada 2018 [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13] (gr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 czerwca 2023 r. nr 110.56.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 629).
- ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych [online], Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 4 września 2023 [dostęp 2023-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 listopada 2012 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2013 r. poz. 273).
- ↑ a b c Ambasador [online], Polska na Cyprze – Portal Gov.pl [dostęp 2023-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-28].
- ↑ Le onorificenze della Repubblica Italiana [online], quirinale.it, 29 października 2014 [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13] (wł.).
- ↑ Vuonna 2023 ulkomaalaisille annetut kunniamerkit – Utmärkelsetecken förlänade åt utlänningar 2023 - Ritarikunnat [online], 19 listopada 2023 [dostęp 2024-03-13] (fiń.).
- ↑ Årsrapporten [online], kongehuset.no, 2016, s. 46 [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-27] (norw.).