Międzynarodowa Unia Łyżwiarska
Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU, skrót od ang. International Skating Union) – międzynarodowa organizacja pozarządowa, zrzeszająca 97 krajowych federacji łyżwiarskich regulujących następujące dyscypliny: łyżwiarstwo figurowe, łyżwiarstwo szybkie, łyżwiarstwo synchroniczne, short track (według stanu na 11 sierpnia 2019)[1].
Język roboczy | |
---|---|
Siedziba | |
Członkowie |
97 |
Przewodniczący | |
Utworzenie | |
Strona internetowa |
W wielu krajach łyżwiarstwo figurowe i łyżwiarstwo szybkie są regulowane przez różne federacje, ale zarówno obie jak i jedna z nich może być członkiem ISU. Niektóre z nich zarządzają również innymi sportami zimowymi w swoich krajach, co również nie wyklucza członkostwa ISU. Członkami ISU na odrębnych zasadach są również niektóre kluby łyżwiarskie.
Główną siedzibą ISU jest Lozanna w Szwajcarii. Organizacja podzielona jest na „sekcje” w zależności od tego, której dyscypliny łyżwiarskiej dotyczy. ISU jest organizatorem zawodów międzynarodowych, ustala zasady oceniania, wymogi regulaminowe itd.
Mistrzostwa ISU
edytuj- Łyżwiarstwo szybkie:
- Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju (od 1893)
- Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim (od 1970)
- Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim na dystansach (od 1996, w latach nieolimpijskich z wyjątkiem 1998 r.)
- Mistrzostwa świata juniorów w łyżwiarstwie szybkim (od 1974)
- Mistrzostwa Europy w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju (od 1893)
- Short track:
- Mistrzostwa świata w short tracku (od 1976)
- Drużynowe mistrzostwa świata w short tracku (1991–2011)
- Mistrzostwa świata juniorów w short tracku (od 1994)
- Mistrzostwa Europy w short tracku (od 1997)
Zawody na zimowych igrzyskach olimpijskich, cykl zawodów Grand Prix w łyżwiarstwie figurowym, Grand Prix Juniorów w łyżwiarstwie figurowym, cykl Challenger Series nie są mistrzostwami ISU, ale wyniki z tych zawodów są uznawane w statystykach i rankingach ISU.
Przewodniczący ISU
edytujLp. | Przewodniczący | Federacja | Kadencja | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Pim Mulier | Holandia | 1892–1894 | |
2. | Viktor Balck | Szwecja | 1895–1924 | |
3. | Ulrich Salchow | Szwecja | 1925–1937 | łyżwiarz figurowy: mistrz olimpijski 1908, 10-krotny mistrz świata, 9-krotny mistrz Europy |
4. | Gerrit van Laer | Holandia | 1937–1945 | |
5. | Herbert Clarke | Wielka Brytania | 1946–1953 | |
6. | James Koch | Szwajcaria | 1953–1967 | |
7. | Ernst Labin | Austria | 1967–1967 | |
8. | Jacques Favart | Francja | 1967–1980 | |
9. | Olaf Poulsen | Norwegia | 1980–1994 | |
10. | Ottavio Cinquanta | Włochy | 1994–2016 | |
11. | Jan Dijkema | Holandia | 2016–nadal |
Kontrowersje
edytujPo skandalu w łyżwiarstwie figurowym na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 w Salt Lake City dotyczącym zmowy sędziowskiej podczas oceniania konkurencji par sportowych część działaczy sekcji łyżwiarstwa figurowego postanowiła odejść z ISU i utworzyć Światową Federację Łyżwiarską (ang. World Skating Federation), jednak ostatecznie organizacja nie rozpoczęła własnej działalności, a działacze nie spełnili obietnicy o opuszczeniu ISU[potrzebny przypis].
Przypisy
edytuj- ↑ Member Federations. ISU. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (ang.).