Wikipedia

Instytut Józefa Piłsudskiego (Londyn)

Ten artykuł dotyczy Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie. Zobacz też: inne instytucje tej nazwy.

Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie (ang. The Jozef Pilsudski Institute) – polska jednostka naukowo-wydawnicza w Londynie[1].

Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie
The Jozef Pilsudski Institute
Ilustracja
Siedziba Instytutu – POSK
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Adres

238–246 King Street
London W6 0RF

Data założenia

1947

Dyrektor

Dr Iwona Drąg Korga (Prezes i Dyrektor Wykonawczy)

Położenie na mapie gminy Hammersmith and Fulham
Mapa konturowa gminy Hammersmith and Fulham, po lewej znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Ziemia51°29′36,82″N 0°14′14,39″W/51,493560 -0,237330
Strona internetowa
Popiersie Marszałka – eksponat Instytutu

Instytut zbiera, przechowuje i bada dokumenty z okresu najnowszej historii Polski, gromadzi zbiory dokumentów, relacje historyczne, eksponaty muzealne oraz książki. Ogłasza drukiem opracowania, organizuje odczyty, wykłady, wystawy związane z patronem oraz rocznicami niepodległościowymi.

Rodowód

edytuj

Wywodzi się z Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski powstałego w Warszawie w latach 1923–1924. Po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego instytut został przemianowany na Instytut Józefa Piłsudskiego Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski.

Przerwana w 1939 r. działalność instytutu w Warszawie podjęta została po wojnie na emigracji niepodległościowej. W marcu 1947 powołano do życia niezależną, charytatywną organizację pn. Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie. Inicjatorami jego odtworzenia byli: Władysław Bortnowski, Tytus Filipowicz, Kazimierz Iranek-Osmecki, Tadeusz Münnich, Aleksandra Piłsudska, Wacław Stachiewicz, Tadeusz Schaetzel, Konrad Libicki, Jan Starzewski i inni.

Od 1972 r. instytut znajduje się w siedzibie Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego (POSK).

Źródłem finansowania działalności Instytutu są darowizny, dotacje i składki członkowskie. Mniej więcej od początku XXI w. sytuacja finansowa Instytutu ulega coraz większemu pogorszeniu. Z jednej strony wymiera pokolenie powojennych polskich emigrantów w Wlk. Brytanii, dla którego Instytut był emanacją Polski, jej historii i kultury w Anglii, który aktywnie i hojnie wspierali. Z drugiej strony rozbieżności społeczno-polityczne podzieliły polską emigrację w tym kraju, tę powojenną i po 1989 r., w dużym stopniu na tle różnic i oczekiwań pokoleniowych. Istnieje duże zagrożenie likwidacji Instytutu na tle ekonomicznym[2].

Struktura organizacyjna

edytuj
 
Księgozbiór Instytutu Józefa Piłsudskiego
  • Archiwum Dokumentów – zawiera ponad 200 opracowanych kolekcji.
    • Archiwum Adiutantury Generalnej Naczelnego Dowództwa 1918–1922 (w mikrofilmach i odbitkach) – stanowi zasadnicze źródło do badań nad wojną polsko-bolszewicką i pierwszymi latami niepodległości.
  • Archiwum Map – posiada szereg cennych zestawów. Zbiorem podstawowym jest komplet map 1:100 000 terenu Polski z lat 1918–1939. W darze od Tadeusza Pawłowicza Instytut otrzymał wartościową kolekcję historycznych map Polski od XVI do XVII w.
  • Archiwum Fotografii – obejmuje dwa i pół tysiąca fotografii pamiątkowych związanych z osobą Marszałka, okresem walk o wolność, historią Legionów i okresem niepodległości.
  • Muzeum: a w nim: zbiór odznak pułkowych, medali, szereg portretów, obrazów i rzeźb (w tym obraz Wojciecha Kossaka – Marszałek na Kasztance, rzeźba głowy Marszałka dłuta Alfonsa Karnego i rzeźba dłuta Stanisława Ostrowskiego). W sali muzealnej regularnie organizowane są czasowe wystawy.
  • Biblioteka Instytutu – obejmuje sześć tysięcy pozycji książkowych, broszur i wydawnictw. Księgozbiór zbieżny jest z kierunkiem pracy naukowej prowadzonej przez Instytut. W skład księgozbioru wchodzą również nuty i śpiewniki, albumy i ryciny oraz bogaty zbiór ekslibrisów.
    • Dział Archiwalny – wydawnictwa do 1939
       
      Instytut Józefa Piłsudskiego
    • Dział Ogólny.

Twórcy, prezesi i członkowie

edytuj

Konrad Libicki, Jan Starzewski, Tadeusz Schaetzel (współzałożyciele), Józef Smoleński, Janusz Głuchowski, Władysław Bortnowski (prezesi), Władysław Zaleski (długoletni sekretarz), Janusz Rowiński, Bronisław Chruściel, Andrzej Suchcitz.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Instytut Józefa Piłsudskiego, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-11-29].
  2. ↑ Małgorzata Prochal, Enigma może trafić na licytację. Instytut J. Piłsudskiego w Londynie walczy o przetrwanie. Nie wykluczone, że będzie musiał wystawić na licytację unikatową Enigmę; [w:] „Dziennik Łódzki”, 10-12 XI 2017, s. 25.

Bibliografia

edytuj
  • Z. Kowalski, M. Stachiewicz. A. Stefanicka: Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski, Londyn 2007, ISSN 1369-7315.
  • Małgorzata Prochal, Enigma może trafić na licytację. Instytut J. Piłsudskiego w Londynie walczy o przetrwanie. Nie wykluczone, że będzie musiał wystawić na licytację unikatową Enigmę.; [w:] „Dziennik Łódzki”, 10-12 XI 2017, s. 25.
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Instytut_Józefa_Piłsudskiego_(Londyn)&oldid=71966580”