Innocenty z Alaski
Innocenty, imię świeckie Iwan Jewsiejewicz Wieniaminow-Popow (ur. 1797 w Anginskim, zm. 19 marca?/31 marca 1879 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny, misjonarz na Aleutach i Alasce, autor przekładów Pisma Świętego na języki lokalne, badacz etnografii i geografii Aleutów, nazywany apostołem Ameryki.
| Iwan Wieniaminow-Popow | |
| Metropolita moskiewski | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1797 |
| Data i miejsce śmierci |
31 marca 1879 |
| Miejsce pochówku | |
| Metropolita moskiewski | |
| Okres sprawowania |
1868–1879 |
| Arcybiskup kamczacki | |
| Okres sprawowania |
1840–1868 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
29 listopada 1840 |
| Diakonat |
1817 |
| Prezbiterat |
18 maja 1821 |
| Chirotonia biskupia |
15 grudnia 1840 |
| Data konsekracji |
15 grudnia 1840 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
W 1977 kanonizowany jako św. Innocenty z Alaski, jego kult szczególnie żywy jest w Kościele Prawosławnym w Ameryce.
Życiorys
edytujDuchowny
edytujBył synem sługi cerkiewnego z eparchii irkuckiej. Naukę w seminarium duchownym w Irkucku podjął w wieku dziewięciu lat, na koszt państwa (jego ojciec już wówczas nie żył). W szkole nadano mu nazwisko seminaryjne Wieniaminow, na cześć arcybiskupa Beniamina (Krasnopiewkowa). Święcenia diakońskie przyjął w 1817, będąc jeszcze słuchaczem seminarium. Dyplom końcowy z wyróżnieniem uzyskał w 1820. Przez rok pracował jako nauczyciel w szkole parafialnej, zaś 18 maja 1821 został – jako mężczyzna żonaty – wyświęcony na kapłana[1].
W 1824, na własną prośbę, razem z żoną i dziećmi udał się na Aleuty w celu prowadzenia działalności misyjnej wśród ludności rdzennej. Piętnaście lat żył na Unalasce, gdzie założył prawosławną parafię. Podróżował również na Kamczatkę i Alaskę. Otwierał nowe cerkwie i szkoły parafialne. Przypisuje mu się ochrzczenie tysięcy osób[1]. Nauczył się miejscowych języków i poznał lokalne zwyczaje, co umożliwiło mu dokonanie przekładu Biblii na języki miejscowe oraz napisanie opracowań z zakresu geografii, etnografii i językoznawstwa Aleutów. Od 1834 prowadził działalność misyjną w Nowoarchangielsku[1].
W 1838 udał się do Petersburga, aby starać się o rozwijanie misji prawosławnej na Aleutach, utworzenie samodzielnej eparchii kamczackiej oraz o zgodę na druk opracowanych przekładów Pisma Świętego na języki miejscowej ludności. W 1839 otrzymał godność protoprezbitera[1].
Biskup kamczacki
edytuj29 listopada 1840, po śmierci małżonki, złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą moskiewskim Filaretem. Dzień później otrzymał godność archimandryty, a 15 grudnia 1840 został wyświęcony na pierwszego biskupa kamczackiego, kurylskiego i błagowieszczeńskiego[1]. W 1850 otrzymał godność arcybiskupią[1].
Odegrał znaczącą rolę w przyłączeniu do Rosji Nadamurza, blisko współpracował z generał-gubernatorem Syberii Wschodniej Nikołajem Murawjowem. Brał udział w rozmowach rosyjsko-chińskich dotyczących przebiegu granicy w rejonie Amuru. Począwszy od 1858 rezydował w Błagowieszczeńsku, dokąd przeniesiono siedzibę eparchii kamczackiej. Zainicjował wzniesienie w mieście kompleksu rezydencji biskupiej oraz cerkwi św. Mikołaja i soboru katedralnego[1].
W 1868 objął katedrę moskiewską i pozostał na niej do śmierci. Pochowany w cerkwi św. Filareta Miłościwego w kompleksie zabudowań Ławry Troicko-Siergijewskiej[1].
Kult
edytuj
Innocenty został kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny w 1977[1]. Jego wspomnienie liturgiczne przypada dwa razy w roku – 6 października i 31 marca[2].
Kult świętego jest szczególnie żywy w Kościele Prawosławnym w Ameryce. Innocenty jest w jego publikacjach tytułowany Oświecicielem Ameryki i Równym Apostołom[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Иннокентий (Вениаминов-Попов), св.. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ a b St. Innocent of Alaska Equal to the Apostles and Enlightener of North America.