Inlay

Ten artykuł od 2019-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Inlay – w stomatologii rodzaj wypełnienia ubytku, wkład koronowy pokrywający powierzchnie żujące oraz stoki guzków z wyłączeniem – w przeciwieństwie do onlayu – szczytów guzków. To wypełnienie, które jest wykonane poza jamą ustną, a następnie dopasowane i osadzone w przygotowanej ubytkowej przestrzeni zęba. Jest stosowane, gdy ubytek w zębie jest zbyt duży na standardowe wypełnienia kompozytowe, ale zbyt mały na korony^[1].

Przypisy

↑ R.M.R.M. Morrow R.M.R.M., SS. Pirozzi SS., Prosthodontic Treatment for the Edentulous Patient, Elsevier, 2011, s. 211-222, ISBN 978-0-323-07040-7 .

[1] R.M.R.M. Morrow R.M.R.M., SS. Pirozzi SS., Prosthodontic Treatment for the Edentulous Patient, Elsevier, 2011, s. 211-222, ISBN 978-0-323-07040-7 .

[1]