Inica Nowogardzka
Inica Nowogardzka (Inica, niem. Ihnazoll[1][2], też Ihnathal, Ihnaberg[3]) – wyludniona i zniesiona miejscowość w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard
| miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Stargard  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
 53°26′15″N 14°54′27″E/53,437500 14,907500
| |
Położona była 14 km na północny zachód od Stargardu, nad rzeką Iną. W XVIII i XIX wieku znajdowała się tu ważna przeprawa na rzece Inie, a w pobliżu mostu punkt poboru ceł (opłat) od towarów spławianych rzeką, nazywany Ihna-Zoll[4][5].
Na początku XX w. miejsce należące do Sowna, bez zabudowań[6].
W 1948 roku rozporządzeniem ministrów administracji i Ziem Odzyskanych niemiecka nazwa miejscowości Ihnazoll została zmieniona na polską Inica Nowogardzka[1][2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego[7].
Jako miejscowość Inica, wraz z innymi nieistniejącymi już przysiółkami, została ujęta w statucie sołectwa Sowno z 2003 roku[8]. W kolejnym statucie już nie występuje.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości, „Monitor polski” (59), 1948, s. 9 [dostęp 2019-12-13].
- ↑ a b Tadeusz Białecki: Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945-1948. Szczecin: Książnica Pomorska, 2002, s. 81. ISBN 83-87879-34-7.
- ↑ Skorowidz miejscowości Pomorza Zachodniego i Ziemi Lubuskiej (...), Instytut Zachodni, Poznań 1947
- ↑ Leopold Freiherr von Zedlitz und Neukirch, Die Staatskräfte der Preussischen Monarchie unter Friedrich Wilhelm III: Bd. Die Topographie, t. 2, Maurer, 1828, s. 134.
- ↑ Monika Ojewa-Sejnowa, O dziejach Sowna słów kilka, [w:] Artur Gut, Monika Ojewa-Sejnowa (red.), Z dziejów Sowna w XX wieku, Szczecin - Stargard: Uniwersytet Szczećiński, Muzeum Antropologiczno-Historyczne w Stargardzie, 2014, s. 10.
- ↑ Ihnazoll - Meyers Orts- und Verkehrs-lexikon des deutschen Reichs. [dostęp 2020-01-28].
- ↑ Obwieszczenie Biura Organizacyjno-Prawnego i Kadr Urzędu Wojewódzkiego z dnia 15 lipca 1975 roku o podziale administracyjnym województwa szczecińskiego, obowiązującym od 1 czerwca 1975 roku, „Dziennik urzędowy WRN w Szczecinie” (8), poz. 57, 1975, s. 11.
- ↑ [Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego, nr 46 z dn. 5 czerwca 2003
Bibliografia
edytuj- B. Stramek, Nazwy miejscowe powiatu stargardzkiego. Część II: Nazwy niemieckie i powojenne polskie [w:] Stargardia t. II, Stargard, 2002