Incydent na Chichi-jimie

Incydent na Chichi-jimie (znany również jako incydent w Ogasawara) miał miejsce pod koniec 1944 roku w czasie wojny na Pacyfiku. Japońscy żołnierze zamordowali ośmiu amerykańskich lotników pojmanych na wyspie Chichi-jima w archipelagu Wysp Bonin, z czego czterech zostało zjedzonych.

Przebieg wydarzeń

We wrześniu 1944 roku dziewięciu amerykańskich pilotów uratowało się ze swoich samolotów po zestrzeleniu podczas nalotów bombowych na Chichi-jimę, maleńką wyspę położoną na Oceanie Spokojnym 1100 km na południe od Tokio. Ośmiu z nich, Lloyd Woellhof, Grady York, James „Jimmy” Dye, Glenn Frazier Jr., Marvell „Marve” Mershon, Floyd Hall, Warren Earl Vaughn i Warren Hindenlang zostało schwytanych i straconych. Dziewiątym i jedynym, który uniknął schwytania, był przyszły prezydent USA George H.W. Bush, wówczas 20-letni pilot wojskowy^[1].

Po wojnie odkryto, że schwytani lotnicy byli bici i torturowani przed egzekucją. Amerykanie zostali ścięci na rozkaz generała porucznika Yoshio Tachibany^[2]. Następnie japońscy oficerowie zjedli części ciał czterech lotników^[3]^[4].

Procesy

Tachibana, wraz z 11 innymi, japońskimi żołnierzami został postawiony przed sądem w sierpniu 1946 roku w związku z egzekucją lotników marynarki wojennej USA i aktem kanibalizmu popełnionym na co najmniej jednym z nich w 1944 roku. Ponieważ jednak prawo wojskowe i międzynarodowe nie rozpoznawało takiego przestępstwa jak kanibalizm, ostatecznie zostali osądzeni za morderstwo i „uniemożliwienie honorowego pochówku”^[5].

Sprawa została zbadana w 1947 roku w czasie procesu o zbrodnie wojenne, a z 30 oskarżonych japońskich żołnierzy czterech oficerów (w tym generał porucznik Tachibana, major Matoba i kapitan Yoshii) zostało uznanych za winnych i powieszonych^[5]^[6]. Pozostali żołnierze i oficer służby zdrowia Tadashi Teraki zostali zwolnieni w ciągu ośmiu lat^[6].

Wiceadmirał Mori Kunizo, który dowodził bazą lotniczą na Chichi-jimie w czasie incydentu, uważał, że spożywanie ludzkiej wątroby przynosi korzyści zdrowotne. Początkowo został skazany na dożywocie za udział w incydencie. Jednak po tym, jak jego podwładni zostali skazani za mordowanie jeńców podczas służby na froncie południowym, usłyszał wyrok śmierci i został powieszony po osobnym procesie zorganizowanym przez Holandię za zbrodnie wojenne popełnione w Holenderskich Indiach Wschodnich^[7].

Książka

W bestsellerowej książce pt. Flyboys: A True Story of Courage amerykański autor James Bradley szczegółowo opisuje kilka przypadków kanibalizmu popełnionych na jeńcach alianckich w czasie II wojny światowej przez Japończyków. Bradley twierdzi, że obejmowało to nie tylko rytualne wycinanie wątroby z ciał świeżo zabitych więźniów, ale także zjadanie jeszcze żywych jeńców^[8].

Przypisy

↑ Charles Laurence: George Bush's comrades eaten by their Japanese PoW guards. The Telegraph, 26.10.2003. [dostęp 2025-01-12]. (ang.).
↑ Mark Felton: The Final Betrayal: Mountbatten, MacArthur and the Tragedy of Japanese POWs. Pen & Sword Military, 2010. ISBN 978-1-84884-094-2. (ang.).
↑ Kenneth V. Iserson: Death to Dust: What Happens to Dead Bodies?. Galen Press, 2001. ISBN 978-1-883620-22-6. (ang.).
↑ Nick Pearson: Torture, cannibalism and submarine rescues: George HW Bush's extraordinary WWII survival story. 9news.com.au, 4.12. 2018. [dostęp 2025-01-12]. (ang.).
↑ ^a ^b Case No. 21 Trial Of General Tomoyuki Yamashita, United States Military Commission, Manila, (8 October–7 December 1945), and the Supreme Court Of The United States (Judgments Delivered On 4 February 1946). Part VI [online], s. 86 [dostęp 2025-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2006-12-08] (ang.).
↑ ^a ^b Jeanie M. Welch. Without a Hangman, Without a Rope: Navy War Crimes Trials After World War II. „International Journal of Naval History”. 1 (1), 2002. (ang.).
↑ The Pacific War Online encyclopedia: Mori Kunizo. pwencycl.kgbudge.com. [dostęp 2025-01-12]. (ang.).
↑ James Bradley: Flyboys: A True Story of Courage. Boston: Back Bay Books, 2004, s. 229–230, 311, 404. ISBN 0-316-15943-3. (ang.).

Linki zewnętrzne

Kanibale na Chichi Jimie. warhist.pl. [dostęp 2025-01-12].

[1] Charles Laurence: George Bush's comrades eaten by their Japanese PoW guards. The Telegraph, 26.10.2003. [dostęp 2025-01-12]. (ang.).

[2] Mark Felton: The Final Betrayal: Mountbatten, MacArthur and the Tragedy of Japanese POWs. Pen & Sword Military, 2010. ISBN 978-1-84884-094-2. (ang.).

[3] Kenneth V. Iserson: Death to Dust: What Happens to Dead Bodies?. Galen Press, 2001. ISBN 978-1-883620-22-6. (ang.).

[4] Nick Pearson: Torture, cannibalism and submarine rescues: George HW Bush's extraordinary WWII survival story. 9news.com.au, 4.12. 2018. [dostęp 2025-01-12]. (ang.).

[ess.uwe.ac.uk-5] Case No. 21 Trial Of General Tomoyuki Yamashita, United States Military Commission, Manila, (8 October–7 December 1945), and the Supreme Court Of The United States (Judgments Delivered On 4 February 1946). Part VI [online], s. 86 [dostęp 2025-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2006-12-08] (ang.).

[Welch-6] Jeanie M. Welch. Without a Hangman, Without a Rope: Navy War Crimes Trials After World War II. „International Journal of Naval History”. 1 (1), 2002. (ang.).

[7] The Pacific War Online encyclopedia: Mori Kunizo. pwencycl.kgbudge.com. [dostęp 2025-01-12]. (ang.).

[8] James Bradley: Flyboys: A True Story of Courage. Boston: Back Bay Books, 2004, s. 229–230, 311, 404. ISBN 0-316-15943-3. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]