Immunoglobulina anty–Rh0 (D)
Immunoglobulina anty–Rh0 (D) (łac. immunoglobulinum humanum anti–D) – surowica zawierająca głównie Immunoglobuliny G przeciwko antygenowi Rh(D) ludzkich erytrocytów, produkowana z osocza krwi ludzkiej, stosowana w zapobieganiu immunizacji antygenem Rh prowadzącym do wystąpienia konfliktu serologicznego.
| Identyfikacja | |
| Inne nazwy i oznaczenia |
immunoglobulina anty–RhD, immunoglobulina ludzka anty–D, łac. immunoglobulinum humanum anti–D |
|---|---|
| Genetyka i fizjologia | |
| Choroby | |
| Klasyfikacja medyczna | |
| ATC | |
| Stosowanie w ciąży |
kategoria C[1] |
| Farmakokinetyka | |
| Biodostępność |
100%[2] |
| Okres półtrwania |
23–26 dni[3] |
| Metabolizm | |
| Uwagi terapeutyczne | |
| Drogi podawania |
domięśniowa, dożylna |
Mechanizm działania
edytujImmunoglobulina anty–Rh0 (D) zawiera swoiste przeciwciała (IgG) przeciwko antygenowi Rh(D) ludzkich erytrocytów[4][2][5]. Mechanizm, dzięki któremu immunoglobulina anty-D hamuje immunizację przeciw Rh(D)–dodatnim krwinkom czerwonym jest nieznany[2]. Podanie surowicy zapobiega immunizacji w ponad 99% przypadków[4].
Zastosowanie
edytujZgodnie z zaleceniami Narodowego Centrum Krwi immunoglobulinę anty–Rh0 (D) podaje się kobietom RhD-ujemnym domięśniowo, u których nie wykryto przeciwciał anty–RhD w czasie nieprzekraczającym 72 godzin w następujących sytuacjach klinicznych[6]:
- 28–30 tydzień ciąży – 300 µg
- urodzenie dziecka RhD–dodatniego (D, Dsłabe, Dczęściowe[5]):
- poród fizjologiczny – 150 µg
- poród patologiczny (cięcie cesarskie, poród mnogi, poród martwego płodu, wyciśnięcie łożyska sposobem Credégo, ręczne wydobycie łożyska) – 300 µg
- poronienie, przerwanie ciąży, inwazyjne badania prenatalne (amniopunkcja, biopsja kosmówki, kordocenteza), leczenie operacyjne ciąży pozamacicznej, zagrażające poronienie lub poród przedwczesny przebiegające z krwawieniem z dróg rodnych, obrót wewnętrzny na nóżkę:
- do 20 tygodnia ciąży – 50 µg
- po 20 tygodniu ciąży – 150 µg
Immunoglobulina anty–Rh0 (D) znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2017)[7].
Immunoglobulina anty–Rh0 (D) jest dopuszczona do obrotu w Polsce (2018)[8].
Działania niepożądane
edytujImmunoglobulina anty–Rh0 (D) nie powoduje działań ubocznych występujących u ponad 1% pacjentów, natomiast działaniami ubocznymi występującymi u ponad 1‰ pacjentów są ból głowy, reakcje skórne, rumień, świąd, gorączka, złe samopoczucie, dreszcze[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Rho(D) Immune Globulin (Injection Route, Intramuscular Route, Intravenous Route) Drugs and Supplements. Mayo Foundation for Medical Education and Research, 2017-03-01. [dostęp 2020-07-30]. (ang.).
- ↑ a b c d Rhophylac 300, 300 mikrogramów / 2 ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-09-30].
- ↑
Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii online. Medical Tribune Polska. [dostęp 2018-09-30].
- ↑ a b c Gamma anty-D 150, Roztwór do wstrzykiwań – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-09-30].
- ↑ a b Rhesonativ, 750 j.m./ml, roztwór do wstrzykiwań – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-09-30].
- ↑ Stanisław Radowicki, Paweł Łaguna, Mirosław Wielgoś, Zalecenia stosowania immunoglobuliny anty-RhD w profilaktyce konfliktu matczyno-płodowego w zakresie antygenu D z układu Rh obowiązujące od dnia 18.12.2015 r, Narodowe Centrum Krwi, 18 grudnia 2015 [dostęp 2020-03-23].
- ↑ WHO Model List of Essential Medicines 20th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2017. s. 33. [dostęp 2018-09-30]. (ang.).
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-09-30].
