Ilie Dumitrescu

piłkarz rumuński

Ilie Dumitrescu (ur. 6 stycznia 1969 w Bukareszcie) – piłkarz rumuński grający na pozycji napastnika, a obecnie trener.

Ilie Dumitrescu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1969
Bukareszt

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1977–1986 Steaua Bukareszt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1994 Steaua Bukareszt 165 (71)
1987–1988 Olt Scornicești (wyp.) 31 (1)
1994–1995 Tottenham Hotspur 18 (4)
1995 Sevilla FC (wyp.) 13 (1)
1996 West Ham United 10 (0)
1996–1997 Club América 13 (1)
1997–1998 CF Atlante 27 (3)
1998 Steaua Bukareszt 7 (3)
W sumie: 284 (84)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–1998  Rumunia 62 (20)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001 Oțelul Gałacz
2001 FC Brașov
2001–2002 Alki Larnaka
2002 Rumunia U-21
2002–2003 FCM Bacău
2003–2004 Apollon Limassol
2004 AEK Ateny
2005 AO Egaleo
2005 Akratitos FC
2005–2006 Kallithea FC
2006 PAOK FC
2009 Panthrakikos
2010 Steaua Bukareszt
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Dumitrescu urodził się w stolicy Rumunii, Bukareszcie. W 1977 roku w wieku 8 lat rozpoczął treningi w tamtejszym klubie Steaua Bukareszt. W 1987 roku awansował do kadry pierwszej drużyny, a w pierwszej lidze zadebiutował 13 czerwca w wygranym 4:0 wyjazdowym spotkaniu z Chimia Rm. Vâlcea. Po rozegraniu dwóch spotkań latem wypożyczono go do FC Olt Scornicești, dzięki czemu wprowadził się w dorosły futbol. FC Olt spadł do drugiej ligi, a po sezonie Ilie wrócił do Steauy. Udanie wprowadził się do pierwszego składu i zdobywając 8 goli przyczynił się do wywalczenia swojego drugiego (pierwsze w 1987) mistrzostwa Rumunii. Zdobył także Puchar Rumunii. Dodatkowo wystąpił ze Steauą w finale Pucharu Mistrzów, w którym Rumunii zostali rozgromieni 0:4 przez włoski A.C. Milan. W kolejnych trzech sezonach (1989/1990, 1990/1991 i 1991/1992) zostawał wicemistrzem kraju, a w tym trzecim przypadku zdobył także kolejny krajowy puchar. W sezonie 1992/1993 zdobył 24 gole i tym samym został królem strzelców ligi (kolejne mistrzostwo Rumunii). W kolejnym zaliczył 17 trafień o 5 ustępując Gheorghe Craioveanu z Universitatei Krajowa. Obronił też ze Steauą tytuł mistrzowski.

Latem 1994 roku Dumitrescu przeszedł do angielskiego Tottenhamu Hotspur. W rozgrywkach Premiership swoje pierwsze spotkanie zaliczył 20 sierpnia, a "The Spurs" pokonali w nim 4:3 zespół Sheffield Wednesday. 30 sierpnia w meczu z Ipswich Town (3:1) zdobył pierwszego gola na angielskich boiskach. W Tottenhamie przez pół roku zagrał 13 razy i zdobył 4 gole, ale na początku 1995 roku wypożyczono go do hiszpańskiej Sevilli. W Primera División zadebiutował 8 stycznia w zremisowanym 0:0 wyjazdowym meczu z Celtą Vigo. Z Sevillą zajął 5. miejsce w La Liga, a latem wrócił do Londynu. W Tottenhamie rozegrał tylko 5 spotkań i był tylko rezerwowym. Ten sam los spotkał go na początku 1996 roku po transferze do rywala z tego samego miasta, West Ham United. W "Młotach" przez rok zaliczył tylko 10 ligowych meczów i grał tam do końca 1996.

W 1997 roku Dumitrescu wyjechał do Meksyku. Jego pierwszym klubem w tym kraju była stołeczna Club América, dla której zdobył jedną bramkę w przeciągu pół roku. Latem znów zmienił barwy klubowe i podpisał roczny kontrakt z CF Atlante. Jego dorobek w tej drużynie w sezonie 1997/1998 wyniósł 33 mecze i 3 gole. W letnim oknie transferowym 1998 Ilie wrócił do Steauy. Zaliczył w niej 7 spotkań i 3 trafienia, a 8 listopada wystąpił po raz ostatni (w zremisowanych 1:1 derbach z Dinamem Bukareszt) i niedługo potem w wieku 29 lat zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1986/87 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 2 0
1987/88 FC Olt Scornicești Rumunia   Divizia A 31 1
1988/89 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 29 8
1989/90 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 25 7
1990/91 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 25 6
1991/92 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 30 9
1992/93 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 29 24
1993/94 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 25 17
1994/95 Tottenham Hotspur Anglia   Premiership 13 4
1994/95 Sevilla FC Hiszpania   Primera División 13 1
1995/96 Tottenham Hotspur Anglia   Premiership 5 0
1995/96 West Ham United Anglia   Premiership 3 0
1996/97 West Ham United Anglia   Premiership 7 0
1996/97 Club América Meksyk   Primera División 14 1
1997/98 CF Atlante Meksyk   Primera División 33 3
1998/99 Steaua Bukareszt Rumunia   Divizia A 7 3

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Rumunii Dumitrescu zadebiutował 26 kwietnia 1989 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Grecją. W 1990 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata we Włoszech. Na tym turnieju zaliczył dwa mecze grupowe: wygrane 2:0 ze Związkiem Radzieckim i przegrane 1:2 z Kamerunem. W 1994 roku był w kadrze Rumunii na Mistrzostwach Świata w USA. Tam był już podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich pięciu meczach: z Kolumbią (3:1), Szwajcarią (1:4), USA (1:0), a następnie w meczu 1/8 finału z Argentyną (3:2), w którym zdobył dwa gole, w tym jeden z rzutu wolnego oraz w ćwierćfinale ze Szwecją, w którym w serii rzutów karnych Szwedzi wygrali 5:4. W 1998 roku był członkiem kadry na Mistrzostwa Świata we Francji, gdzie zaliczył tylko 68 minut w spotkaniu z Tunezją (1:1). Był to zarazem jego ostatni mecz w kadrze narodowej, w której wystąpił 62 razy i strzelił 20 bramek.

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Dumitrescu został agentem piłkarskim zakładając agencję o nazwie Sport & Business World. W tej roli pracował dość krótko i w 2000 roku objął stanowisko pierwszego trenera rumuńskiego pierwszoligowca Oțelul Gałacz. Po pół roku zmienił pracę i najpierw trenował zespół FC Brașov, a następnie cypryjski Alki Larnaka. W 2002 roku został selekcjonerem młodzieżowej reprezentacji Rumunii U-21, jednak w tej roli pracował tylko pół roku. W sezonie 2002/2003 był trenerem FCM Bacău. Latem 2003 został szkoleniowcem Apollonu Limassol, który został mistrzem jesieni, a Dumitrescu uznano Trenerem Roku na Cyprze. Jednak po kilku porażkach został zwolniony, a w lutym 2004 zatrudniony w AEK Ateny. W AEK pracował do końca roku, a już w 2005 objął AO Egaleo. Kolejne przystanki w jego karierze to znów greckie kluby, Akratitos FC i Kallithea FC. W 2006 roku zatrudniono go na stanowisku pierwszego trenera PAOK FC, w którym stosował system "catenaccio", za który był krytykowany przez fanów zespołu. 3 października zrezygnował z prowadzenia PAOK. W 2009 roku prowadził Panthrakikos, a w 2010 zatrudniono go w drużynie Steauy Bukareszt.

Bibliografia

edytuj