Iglica mała

Iglica mała
	Nehalennia speciosa
	(Charpentier, 1840)
	; Samiec
	; Samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	ważki
Podrząd	ważki równoskrzydłe
Nadrodzina	Coenagrionoidea
Rodzina	łątkowate
Rodzaj	Nehalennia
Gatunek	iglica mała
Synonimy
	Agrion speciosum Charpentier, 1840; Agrion sophia Selys, 1840; Nehalennia sibirica Belyshev, 1964;
	Agrion speciosum Charpentier, 1840; Agrion sophia Selys, 1840; Nehalennia sibirica Belyshev, 1964;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Iglica mała (Nehalennia speciosa) – euroazjatycki gatunek ważki z rodziny łątkowatych (Coenagrionidae). Jest najmniejszą z europejskich ważek^[3]^[4]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim i zagrożonym w skali kraju^[5]. Tyrfobiont. Długość ciała 30 mm, rozpiętość skrzydeł 29 mm. W Polsce imagines latają od maja do lipca^[4].

Długość życia: 3 miesiące (imago)
Pożywienie: Larwa – drobne bezkręgowce i mikroorganizmy. Imago – owady i pajęczaki.
Występowanie: Występuje od Francji, południowej Szwecji i Finlandii przez północny Kazachstan i południową Syberię po Rosyjski Daleki Wschód, Koreę Północną i północną Japonię; zasięg występowania jest bardzo pofragmentowany^[2]. W Polsce głównie północna i wschodnia część kraju^[3], na Śląsku i w Wielkopolsce prawdopodobnie już nie występuje^[5].
Siedlisko:. Imagines spędzają większość czasu w szuwarach niskich turzyc (np. turzycy bagiennej porastającej skraj pła torfowcowego w otoczeniu jeziorek dystroficznych). Rzadko wylatują na otwartą przestrzeń. Larwy rozwijają się w kwaśnych wodach torfowiskowych.
Ochrona: W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymaga ochrony czynnej^[6]. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt jest wymieniona jako jedyny gatunek owada wymagający ochrony strefowej; ochronie tej podlegają przez cały rok „miejsca rozrodu i regularnego przebywania oraz obszar w promieniu do 100 m”^[6]. Dlatego należy wszystkie znalezione stanowiska zgłaszać do Regionalnych Dyrekcji Ochrony Środowiska.

Zobacz też

ważki Polski

Przypisy

↑ ^a ^b ^c D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-05-22. [dostęp 2022-05-23]. (ang.).
↑ ^a ^b Nehalennia speciosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b Ewa Miłaczewska: Iglica mała Nehalennia speciosa. [w:] wazki.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-23].
↑ ^a ^b Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski. „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.
↑ ^a ^b R. Bernard: Nehalennia speciosa. [w:] Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce [on-line]. Z. Głowaciński i J. Nowacki (red.). [dostęp 2022-05-23].
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

[Checklist-1] D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-05-22. [dostęp 2022-05-23]. (ang.).

[iucn-2] Nehalennia speciosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[wazkipl-3] Ewa Miłaczewska: Iglica mała Nehalennia speciosa. [w:] wazki.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-23].

[Klucz-4] Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski. „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.

[pczk-5] R. Bernard: Nehalennia speciosa. [w:] Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce [on-line]. Z. Głowaciński i J. Nowacki (red.). [dostęp 2022-05-23].

[RMS-6] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

[3]

[4]

[5]

[2]

[6]

[1]