Igła (medycyna)

Igły – stosowane w medycynie są zazwyczaj metalowe, wykonane z długiej, cienkiej rurki zaostrzonej na jednym końcu w celu przebicia skóry. Służą przede wszystkim do wykonywania wstrzyknięć leków i płynów lub do pobierania materiałów do badań.

Igła, po prawej jej nasadka. Na dole powiększenie zaostrzonego końca igły

Pojemnik na zużyte igły

Igła jest również częścią wenflonu i pozwala na podłączenie linii żylnej.

Istnieją różne rodzaje igieł do wstrzyknięć:

• igły do wstrzyknięć podskórnych – cienkie i dość krótkie, które najczęściej są stosowane przy szczepieniach; szczególnie cienkie i krótkie są igły do wstrzykiwania insuliny (dla zminimalizowania bólu);
• igły do wstrzyknięć dożylnych – o różnej średnicy – zazwyczaj nieco większej od igieł podskórnych; są one zwykle także od nich dłuższe, oprócz podawania leków drogą dożylną często są wykorzystywane do pobierania krwi do badań; w tym ostatnim celu używa się zwykle igieł o stosunkowo dużej średnicy;
• igły do wstrzyknięć domięśniowych – średniej długości (czasem nieco dłuższe), grube (średnica 1 mm), o mocnej, sztywnej konstrukcji umożliwiające wbijanie ich w mięśnie;
• igły do nakłucia lędźwiowego – długie i bardzo cienkie, czasem stosowane z grubszą prowadnicą, pozwalają na znieczulenie podpajęczynówkowe i znieczulenie zewnątrzoponowe, jak również na pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego do badań.

Zwyczajowe oznaczenia kolorystyczne igieł do iniekcji:

• jasnożółty – 0,3 mm
• czerwony – 0,33 mm
• jasnoszary – 0,4 mm
• brązowy – 0,45 mm
• pomarańczowy – 0,5 mm
• ciemnoniebieski – 0,6 mm
• ciemnoszary lub czarny – 0,7 mm
• ciemnozielony – 0,8 mm
• ciemnożółty – 0,9 mm
• kremowy – 1,1 mm
• różowy – 1,2 mm
• biały – 1,6 mm
• niebieskoszary – 1,8 mm
• jasnozielony – 2,1 mm

Igły do pobierania i rozpuszczania leków

Igła z otworem bocznym (B)

Pobieranie leku z fiolki i rozpuszczanie w niej leku powinno odbywać się z użyciem igły z otworem bocznym, której konstrukcja zapobiega dostawaniu się do igły skrawków gumowych z zatyczki fiolki podczas wkłuwania i zanieczyszczeniu leku tymi skrawkami.

W przypadku ampułki igła powinna mieć wbudowany w nasadkę filtr, który zapobiega pobraniu ze szklanych ampułek razem z lekiem drobin szkła, powstałych w wyniku otwarcia ampułki.

Zobacz też

• igła chirurgiczna

Przypisy

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.