Ian Freeman
Ian William Freeman (ur. 11 października 1966 w Sunderlandzie) – brytyjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) w latach 1999-2013. Były zawodnik m.in. UFC, Pancrase oraz Cage Rage. Trzykrotny Mistrz tej ostatniej w wadze ciężkiej oraz półciężkiej.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Ian William Freeman |
|---|---|
| Pseudonim |
The Machine |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Masa ciała |
98 kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa |
ciężka, półciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
28 |
| Zwycięstwa |
20 |
| Przez nokauty |
9 |
| Przez poddania |
7 |
| Przez decyzje |
4 |
| Porażki |
7 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
0 |
Kariera MMA
edytujW MMA zadebiutował 27 czerwca 1999, wygrywając turniej British Grand Prix. Dwa miesiące później zwyciężył w kolejnym turnieju, British Vale Tudo. 5 grudnia 1999, pokonał Travisa Fultona przez techniczny nokaut. 10 marca 2000, jako pierwszy Brytyjczyk zadebiutował w amerykańskiej organizacji Ultimate Fighting Championship[1], przegrywając ze Scottem Adamsem. Do końca roku występował naprzemiennie w UFC, japońskim Pancrase oraz It’s Showtime, wygrywając trzy pojedynki, a jeden przegrywając. W 2001 zanotował serię trzech porażek z rzędu m.in. z Valentijnem Overeemem.
17 lipca 2001, zdobył pas mistrzowski HOOKnSHOOT w wadze superciężkiej[2], po czym ponownie związał się z UFC. W pierwszej walce od powrotu do organizacji znokautował Franka Mira, jednak w kolejnej walce (UFC 40) przegrał przez KO z Białorusinem Andrejem Arłouskim. 6 czerwca 2003, zremisował z Vernonem White'em na UFC 43. Była to ostatnia walka Freemana w UFC, po której wrócił do kraju walcząc dla takich organizacji jak Cage Warriors oraz Cage Rage. W tej drugiej zdobył tytuł Mistrza w wadze ciężkiej (27 października 2004)[3], który później zwakował z powodu nieaktywności w startach. W lipcu 2006, powrócił do zawodowych startów, tocząc walkę o Mistrzostwo Cage Rage w wadze półciężkiej z Holendrem Melvinem Manhoefem, ostatecznie przegrywając z nim przez ciężki nokaut w 17 sekundzie pojedynku[4].
W latach 2006–2008, dwukrotnie zdobywał krajowy tytuł mistrzowski Cage Rage w wadze półciężkiej[5]. W 2008 zawiesił karierę zawodniczą. 27 lipca 2013, zmierzył się w zastępstwie za Kena Shamrocka z Ricco Rodriguezem, ostatecznie wygrywając z Amerykaninem przez TKO w 1. rundzie[6].
Aktualnie jest jednym z głównych ring-anonserów w rosyjskiej organizacji M-1 Global.
Osiągnięcia
edytujMieszane sztuki walki:
- 1999: British Grand Prix – 1. miejsce
- 1999: British Vale Tudo – 1. miejsce
- 2001: Mistrz HOOKnSHOOT w wadze superciężkiej
- 2003: Mistrz Świata FFA w wadze ciężkiej[7]
- 2004: Mistrz Świata Cage Rage w wadze ciężkiej
- 2006: Brytyjski Mistrz Cage Rage w wadze półciężkiej
- 2008: Brytyjski Mistrz Cage Rage w wadze półciężkiej
Przypisy
edytuj- ↑ Simon Keegan: Ian 'The Machine' Freeman still wants to fight fellow UFC legend Ken Shamrock. mirror.co.uk, 15.03.2015. (ang.).
- ↑ HOOKnSHOOT ‘KINGS’ November 17th – 18th, 2001. fcfighter.com. (ang.).
- ↑ Cage Rage – World Heavyweight. mmatoz-cage-rage.blogspot.com. (ang.).
- ↑ Cage Rage 17: Ultimate Challenge. fcfighter.com. (ang.).
- ↑ James Iannotti: Cage Rage 26 results: Ian Freeman crowned champion; Semtex vows to return. mmamania.com, 12.05.2008. (ang.).
- ↑ Mick Bower: Ian Freeman Returns From 5-Year Retirement, Stops Ricco Rodriguez at UCFC 5. sherdog.com, 27.07.2013. (ang.).
- ↑ Fight Night IV. ettl-bros.at. (ang.).