Wikipedia

I bitwa pod Ignacewem

Bitwa pod Ignacewem – bitwa stoczona 8 maja 1863 roku podczas powstania styczniowego.

Bitwa pod Ignacewem
powstanie styczniowe
Ilustracja
Juliusz Kossak, Bitwa pod Ignacewem
Czas

8 maja 1863

Miejsce

Ignacewo

Terytorium

Królestwo Kongresowe

Wynik

zwycięstwo Rosjan

Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Edmund Taczanowski Andriej Brunner
Nikołaj Krasnokutski
Siły
1100 żołnierzy,
3 działa 		2000 żołnierzy,
6 dział
Straty
Według polskich danych od 160 do 180 zabitych i rannych dobitych na polu walki, 80 rannych[1] Oficjalnie 24 zabitych, 2 zmarłych od ran, 67 rannych[2]
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)
Mapa konturowa Guberni Królestwa Polskiego (1904), po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia52°23′21″N 18°25′04″E/52,389167 18,417778

Historia

edytuj

Oddział Edmunda Taczanowskiego liczący 1100 żołnierzy, w tym 500 pieszych strzelców, 550 kosynierów i 50 jeźdźców oraz 3 działa znajdował się 8 maja w Ignacewie. Pozycja oddziału Taczanowskiego była mocna, gdyż była otoczona szańcami i zasiekami, a ponadto wieś leżała wśród lasów. Lewe skrzydło sił powstańczych było oparte o bagno.

Przeciwko Polakom szedł ścigający ich oddział generała Andrieja Brunnera, który po połączeniu się z generałem Nikołajem Krasnokutskim liczył około 2000 żołnierzy i 6 dział.

Początkowo Polacy odparli natarcie rosyjskich kolumn, jednak Rosjanie wkrótce znaleźli przejście przez bagna i uderzyli na otwarte lewe skrzydło wojsk powstańczych, wciąż kontynuując natarcie od czoła. Po przełamaniu lewego skrzydła polskiego Rosjanie wdarli się do wsi i rozbili oddział Taczanowskiego.

Polacy stracili w bitwie od 160 do 180 żołnierzy, których pochowano w zbiorowej mogile w Ignacewie[3]. Rannych miało być 80 Polaków. Straty Rosjan również miały być znaczne[4][5].

Upamiętnienie

edytuj
  • Starciu pod Ignacewem swój obraz poświęcił Juliusz Kossak (Bitwa pod Ignacewem, przed 1893).
  • Poległych powstańców pod Ignacewem upamiętnia monument, który został odsłonięty 22 lipca 1957 roku na miejscu wczesniejszego pomnika, zniszczonego podczas II wojny światowej[6].
  • 9 czerwca 2013 roku w Ignacewie miała miejsce rekonstrukcja bitwy z 1863 roku[7].
  • W 2023 roku wydany został tomik wierszy Tomasza Jankowskiego pt.: „W krwawym polu srebrne ptaszę”. Autor opisał w nim m.in. dzieje powstania styczniowego na Ziemi Konińskiej. Jeden z wierszy, o nazwie „Pierwsza bitwa pod Ignacewem, 8.05.1863 r.", poświęcił tytułowej bitwie[8].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ S. Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864: na podstawie materiałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Rapperswill 1913, s. 200-201
  2. ↑ J. Gulczyński, "Ziemia Konińska w czasie Powstania Styczniowego 1863-1864", Konin 1995, t. 3, str. 14.
  3. ↑ Ignacewo – zbiorowa mogiła powstańców styczniowych. [dostęp 2014-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)].
  4. ↑ Bitwa pod Ignacewem (8 maja 1863) [online], TwojaHistoria.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  5. ↑ Agnieszka Krygier-Łączkowska, Witold Turno, Mścisław Żółtowski i Stanisław Błociszewski − bohaterowie bitwy pod Ignacewem (1863) [online], Region Szamotulski [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  6. ↑ 150 lat temu rozegrała się II bitwa pod Ignacewem. [online], wMeritum.pl, 9 czerwca 2013 [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  7. ↑ Bitwa pod Ignacewem - raz jeszcze! [online], radiopoznan.fm [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  8. ↑ Tomasz Jankowski, W krwawym polu srebrne ptaszę, Wydawnictwo AD REM, Jelenia Góra 2023, s. 64, ISBN 978-83-67156-43-1

Literatura

edytuj
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, wydanie I.
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=I_bitwa_pod_Ignacewem&oldid=70240850”