I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych
I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych – inauguracyjna edycja Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w klasie fortepianu, która odbyła się w dniach 2–14 września 2018 w Warszawie na instrumentach historycznych, którego organizatorem był Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.
Termin |
2–14 września 2018 |
---|---|
Państwo | |
Miejscowość | |
Obiekt | |
Organizator | |
Tematyka | |
Strona internetowa |
Do udziału w konkursie zakwalifikowano 30 pianistów z 9 krajów[1]. Przesłuchania konkursowe zostały podzielone na dwa etapy, które odbyły się w dniach: 4–6 września oraz 8–10 września, a koncerty finałowe trwały od 12 do 13 września[2]. Konkurs wygrał Polak Tomasz Ritter[3][4]. Konkurs zakończył 14 września koncert laureatów.
Konkurs
edytujKonkurs na instrumentach historycznych zrodził się z inspiracji pomysłodawcy Stanisława Leszczyńskiego, dyrektora artystycznego festiwalu Chopin i jego Europa oraz zastępcy dyrektora Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina[5], a który został zorganizowany w roku obchodów setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości[5]. Gra na instrumentach historycznych przywraca oryginalne brzmienie muzyce Fryderyka Chopina, poprzez barwę dźwięku, artykulację i harmonikę, które inną konstrukcją fortepianów w porównaniu z instrumentami współczesnymi, pozwala w większym stopniu poczuć aurę jego twórczości oraz minionej epoki[6]. Zamierzeniem organizatora konkursu jest tradycja organizacji kolejnych jego edycji co pięć lat[7].
Na podstawie regulaminu ogłoszonego przez organizatora konkursu mogła w nim wziąć udział osoba w przedziale wieku 18–35 lat[8]. Po nadesłanym zgłoszeniu do 1 maja 2018 komisja konkursowa wyłoniła (w nieprzekraczalnym terminie do 30 czerwca tegoż roku) listę 30 pianistów, którzy zostali zakwalifikowani i zaproszeni do udziału w konkursie[9]. Konkurs składał się z dwóch etapów i finału[10].
Wstępny budżet konkursu wyniósł około 4,5 mln zł, a głównymi jego sponsorami oprócz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego byli Totalizator Sportowy i PKN Orlen[5]. Funkcję dyrektora konkursu powierzono dr. Arturowi Szklenerowi, który pełnił również funkcję przewodniczącego jury, natomiast dyrektorem artystycznym został Stanisław Leszczyński[11].
Warto dodać, że w dniach 28–29 lipca oraz 5–9 września 2018 uczestnicy zaprezentowali się w sali polskiej orkiestry symfonicznej Sinfonia Varsovia w Warszawie przy ul. Grochowskiej 272, w specjalnych recitalach kameralnych[12]. Ponadto Narodowy Instytut Fryderyka Chopina zorganizował od lutego do lipca, cykl recitali na instrumentach historycznych w cyklu „Młode Talenty” w ramach czwartkowych koncertów w Sali Koncertowej Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, z myślą o popularyzacji tej formy interpretacji muzyki Chopina oraz prezentacji kandydatów przygotowujących się do występu w konkursie[13].
Kalendarium
edytujKalendarz konkursu[2] | |||||||||||||
Faza konkursu | Data | ||||||||||||
2.09 | 3.09 | 4.09 | 5.09 | 6.09 | 7.09 | 8.09 | 9.09 | 10.09 | 11.09 | 12.09 | 13.09 | 14.09 | |
Koncerty inauguracyjne | 19:00 | 19:00 | |||||||||||
I etap | 10:00 17:00 |
10:00 17:00 |
10:00 17:00 |
||||||||||
II etap | 10:00 17:00 |
10:00 17:00 |
10:00 17:00 |
||||||||||
Finał | 18:00 | 18:00 | |||||||||||
Koncert laureatów | 19:00 |
Uczestnicy
edytujJury po przejrzeniu nadesłanych zgłoszeń, 25 czerwca 2018 ogłosiło listę 30 pianistów z 9 krajów, którzy zakwalifikowali się do konkursu[1].
Uczestnicy I etapu
|
Repertuar
edytujRegulamin przewidywał do wykonania z pamięci przez pianistów następujące utwory[14]:
Wybierane utwory
edytujW I etapie pianiści najchętniej wybierali Poloneza d-moll – Karola Kurpińskiego i Poloneza B-dur op. 71 nr 2 – Fryderyka Chopina, bowiem zagrało je 9 pianistów oraz Poloneza f-moll – Marii Szymanowskiej i Balladę As-dur op. 47 – Fryderyka Chopina (8 pianistów).
W II etapie pianiści najchętniej wybierali Sonatę h-moll op. 58, bowiem zagrało ją 8 pianistów oraz Sonatę b-moll op. 35 (7 pianistów).
W finale pięciu pianistów zdecydowało się na wykonanie Koncertu fortepianowego f-moll op. 21, a jeden (Krzysztof Książek) Koncertu fortepianowego e-moll op. 11.
Fortepiany konkursowe
edytujPianiści mogli wybrać fortepian, na którym grali podczas konkursu, spośród pięciu instrumentów, wybranych przez jury[15]. Największym uznaniem w etapie I cieszył się fortepian marki Érard, który wybrało 21 pianistów, następnie Pleyel – 19 pianistów, Buchholtz – 13 pianistów, John Broadwood & Sons – 10 pianistów i Graf – 3 pianistów. Warto dodać, że pianista – w przeciwieństwie do Konkursu Chopinowskiego na instrumentach współczesnych – mógł wykonać poszczególne utwory w danym etapie na różnych instrumentach (maksymalnie na trzech).
Fortepiany | |||||||
Lp. | Marka | Rok produkcji | Miejscowość Kraj |
Nr seryjny | Ilość pedałów | Zakres klawiatury | Kolekcja |
1. | (Buchholtz)[16][b] | 2017 (1825–1826) | Divišov Czechy |
4 | C1 – f4 – 6½ oktawy | Narodowy Instytut Fryderyka Chopina | |
2. | Érard[17] | 1837 | Paryż Francja |
13871 | 2 | C1 – a4 – 6⅔ oktawy | Edwin Beunk |
3. | (Graf)[18][b] | 2007 (1819) | Divišov Czechy |
(318) | 4 | C1 – f4 – 6½ oktawy | Narodowy Instytut Fryderyka Chopina |
4. | John Broadwood & Sons[19] | 1847–1848 | Londyn Wielka Brytania |
16910 | 2 | C1 – g4 – 6⅔ oktawy | Chris Maene |
5. | Pleyel[20] | 1842 | Paryż Francja |
9648 | 2 | C1 – g4 – 6⅔ oktawy | Edwin Beunk |
Jury
edytujNarodowy Instytut Fryderyka Chopina do konkursowego przebiegu przesłuchań oraz podziału nagród powołał międzynarodowe jury, w następującym składzie[21]:
Skład jury | |||
Lp. | Juror | Kraj | Funkcja |
1. | Claire Chevallier | Belgia | członek jury |
2. | Nikołaj Demidenko | Rosja | członek jury |
3. | Nelson Goerner | Argentyna | członek jury |
4. | Tobias Koch | Niemcy | członek jury |
5. | Aleksiej Lubimow | Rosja | członek jury |
6. | Janusz Olejniczak | Polska | członek jury |
7. | Ewa Pobłocka | Polska | członek jury |
8. | Andreas Staier | Niemcy | członek jury |
9. | Wojciech Świtała | Polska | członek jury |
10. | Đặng Thái Sơn | Wietnam | członek jury |
System oceny pianistów
edytujCzłonkowie jury pod przewodnictwem Artura Szklenera, który nie uczestniczył w procedurze oceny gry pianistów oceniali występ pianisty na podstawie dwóch kryteriów podanych w Regulaminie Jury Konkursu[22]:
Kryteria oceny pianistów | |||
Faza konkursu | Kryterium podstawowe | Kryterium dodatkowe | System korekcyjny oceny punktowej |
Etap I | Deklaracja „tak” lub „nie” dotycząca promocji do etapu II czy finału | Skala punktowa (1–25) |
Weryfikacja oceny jurora, która odbiega od średniej arytmetycznej pozostałych jurorów w przedziale ±3 punkty |
Etap II | Weryfikacja oceny jurora, która odbiega od średniej arytmetycznej pozostałych jurorów w przedziale ±2 punkty | ||
Finał | Skala punktowa (6–1) |
— |
Oceny jurorów
edytujKażdy juror w konkursie mógł wydać maksymalnie 51 ocen (w tym 30 w etapie I, 15 w etapie II i 6 w finale) i 45 deklaracji promocji, choć zdarzyły się wypadki mniejszej liczby ocen i deklaracji z powodu nieoceniania – z przyczyn regulaminowych – swojego studenta. Najbardziej trafną w deklaracjach promocji okazała się Ewa Pobłocka, wydając 4 deklaracje nietrafione (promując pianistów, którzy odpadli czy też nie promując pianistów, którzy przeszli dalej) – co oznacza 90,2% trafnych deklaracji i Đặng Thái Sơn, wydając 7 deklaracji nietrafionych – co oznacza 84,4% trafnych deklaracji. Natomiast mało trafnym jurorem w deklaracjach promocji okazał się Nikołaj Demidenko, wydając aż 14 deklaracji nietrafionych – co oznacza 68,9% trafnych deklaracji. Najbardziej precyzyjną jurorką w ocenach pianistów okazała się Ewa Pobłocka, której oceny korygowano tylko 4 razy – co oznacza 91,5% trafnych ocen i Nelson Goerner, którego oceny korygowano 5 razy – co oznacza 90,2% trafnych ocen. Natomiast mało precyzyjnym jurorem w ocenach pianistów okazał się Nikołaj Demidenko, którego oceny korygowano aż 23 razy – co oznacza 54,9% trafnych ocen.
Trafność deklaracji i ocen jurorów | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Juror | Kraj | Faza konkursu | Łącznie | Wskaź. dekl. trafnych % |
Wskaź. ocen trafnych % | |||||||||
Etap I | Etap II | Finał | |||||||||||||
Licz. ocen | Dekl. błęd. | Ocen. skor. | Licz. ocen | Dekl. błęd. | Ocen. skor. | Licz. ocen | Ocen. skor. | Licz. ocen | Dekl. błęd. | Ocen. skor. | |||||
1. | Claire Chevallier | 29 | 9 | 5 | 14 | 4 | 3 | 6 | 1 | 49 | 13 | 9 | 69,8 | 81,6 | |
2. | Nikołaj Demidenko | 30 | 12 | 15 | 15 | 2 | 6 | 6 | 2 | 51 | 14 | 23 | 68,9 | 54,9 | |
3. | Nelson Goerner | 30 | 6 | 2 | 15 | 3 | 3 | 6 | 0 | 51 | 9 | 5 | 80,0 | 90,2 | |
4. | Tobias Koch | 30 | 7 | 2 | 15 | 2 | 3 | 6 | 1 | 51 | 9 | 6 | 80,0 | 88,2 | |
5. | Aleksiej Lubimow | 29 | 6 | 11 | 14 | 1 | 9 | 5 | 1 | 48 | 7 | 21 | 83,7 | 56,3 | |
6. | Janusz Olejniczak | 30 | 4 | 0 | 15 | 6 | 7 | 6 | 0 | 51 | 10 | 7 | 77,8 | 86,3 | |
7. | Ewa Pobłocka | 28 | 2 | 1 | 13 | 2 | 3 | 6 | 0 | 47 | 4 | 4 | 90,2 | 91,5 | |
8. | Andreas Staier | 30 | 8 | 9 | 15 | 5 | 7 | 6 | 0 | 51 | 13 | 16 | 71,1 | 68,6 | |
9. | Wojciech Świtała | 27 | 6 | 7 | 13 | 2 | 4 | 5 | 0 | 45 | 8 | 11 | 80,0 | 75,6 | |
10. | Đặng Thái Sơn | 30 | 4 | 4 | 15 | 3 | 6 | 6 | 0 | 51 | 7 | 10 | 84,4 | 80,4 |
Przebieg konkursu
edytujKoncerty inauguracyjne
edytujKonkurs rozpoczęły dwa koncerty inauguracyjne (2 i 3 września) w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, z udziałem pianistów: Kevina Kennera, Szymona Nehringa, Janusza Olejniczaka i Nikołaja Demidenki, którzy grali na instrumentach historycznych oraz Orkiestry XVIII Wieku pod batutą Grzegorza Nowaka[2].
I etap
edytuj4 września 2018 rozpoczął się I etap konkursu. Pianiści występowali w kolejności ustalonej na podstawie losowania liter alfabetu (1 września o godz. 18:00 wylosowano literę „T”). Jako pierwsza w I etapie wystąpiła Polka Ewa Tytman Csiba[23]. Uczestnicy przez trzy kolejne dni występowali kolejno w dwóch sesjach: przedpołudniowej (rozpoczynającej się o godzinie 10:00) i popołudniowej (rozpoczynającej się o godzinie 17:00)[23]. Każdy z pianistów wykonał pięć wybranych utworów z dostępnych wyszczególnionych w regulaminie. 6 września tuż po godzinie 20:00, Polka Aleksandra Świgut zakończyła przesłuchania I etapu. Po zakończeniu konkursu Narodowy Instytut Fryderyka Chopina odtajnił, początkowo znaną tylko jurorom punktację pianistów w całym konkursie[24]. Klasyfikacja pianistów w I etapie była następująca[25]:
Punktacja I etapu
|
II etap
edytujDecyzją jury, ogłoszoną wieczorem 6 września do II etapu dopuszczono 15 pianistów (w tym ośmiu Polaków)[26]. 8 września rozpoczęły się przesłuchania II etapu. Jako pierwsza w II etapie wystąpiła Rumunka Aurelia Vișovan[27]. Uczestnicy przez trzy kolejne dni występowali kolejno, podobnie jak w poprzednim etapie w dwóch sesjach, o godz. 10:00 i 17:00[27]. Każdy z pianistów wykonał wybrane utwory Fryderyka Chopina: cykl mazurków, poloneza i sonatę. W II etapie fortepian marki Érard i Pleyel wybrało 12 pianistów, John Broadwood & Sons – 1 pianista, natomiast nikt nie zdecydował się na wybór fortepianów marki Buchholtz i Graf[27]. 10 września około godziny 19:00, podobnie jak w I etapie, Polka Aleksandra Świgut zakończyła przesłuchania tego etapu.
Uczestnicy II etapu
|
Punktacja II etapu[28]
|
Finał
edytuj10 września, tuż przed godziną 21:00, po zakończeniu przesłuchań II etapu jury podjęło decyzję o dopuszczeniu sześciu pianistów (w tym trzech Polaków) do finału[29]. Przesłuchania finałowe z towarzyszeniem Orkiestry XVIII Wieku pod batutą Grzegorza Nowaka, rozpoczął 12 września o godz. 18:00 Rosjanin Dmitrij Abłogin[30]. Wszyscy Polacy, którzy zakwalifikowali się do finału wystąpili w drugim dniu przesłuchań (13 września)[30]. Pięciu finalistów zdecydowało się na wykonanie Koncertu fortepianowego f-moll op. 21, natomiast szósty z nich Polak Krzysztof Książek wybrał Koncert e-moll op. 11. Po zakończeniu przesłuchań jury podjęło decyzję o przyznaniu nagród i wyróżnień, którą ogłoszono tuż po godz. 22:00[3].
Finaliści
|
Punktacja finalistów[32]
|
Nagrody i wyróżnienia
edytujWszyscy finaliści otrzymali stosownie do zajętego miejsca bądź wyróżnienia odpowiednią nagrodę finansową[33]. Zgodnie z regulaminem nagrodzeni zobowiązani byli do udziału w kończącym konkurs, koncercie laureatów[34]. Poza tym wszyscy uczestnicy II etapu, którzy nie zostali finalistami otrzymali okolicznościowe dyplomy[35]. Przewidziano również nagrody pozaregulaminowe, m.in. propozycje prestiżowych koncertów z Orkiestrą XVIII Wieku[36] oraz sesje nagrań fonograficznych, jak również nagrody przyznane przez różnych fundatorów[37][6].
Nagrody główne[37] | ||||
Nagroda | Laureat | Kraj | Wysokość nagrody | Fundator nagrody |
1. | Tomasz Ritter | Polska | 15 000 € | Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego |
2. | Naruhiko Kawaguchi | Japonia | 10 000 € | |
Aleksandra Świgut | Polska | 10 000 € | ||
3. | Krzysztof Książek | Polska | 5000 € | |
Wyróżnienia | ||||
Wyróżniony | Kraj | Wysokość nagrody | Fundator nagrody | |
Dmitrij Abłogin | Rosja | 1000 € | Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego | |
Antoine de Grolée | Francja | 1000 € | ||
Nagrody specjalne | ||||
Nagroda | Nagrodzony | Kraj | Wysokość nagrody | Fundator nagrody |
Najlepsze wykonanie mazurków | Krzysztof Książek | Polska | 3000 € | Polskie Radio |
Nagrody pozaregulaminowe | ||||
Nagroda dla laureata pierwszej nagrody konkursu | Tomasz Ritter | Polska | 10 000 zł | Firma „Siemaszko” ze Szczecina |
Nagroda dla pianisty reprezentującego Polskę, najwyżej ocenionego przez jury | Tomasz Ritter | Polska | 5000 € | PKN Orlen |
Zwycięzca Tomasz Ritter[4] wykonał podczas konkursu następujące utwory:
Utwory zagrane przez Tomasza Rittera na I Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych | |||||
Etap I | Etap II | Finał | |||
6 września | 10 września | 13 września | |||
Utwór | Fort. | Utwór | Fort. | Utwór | Fort. |
Karol Kurpiński Polonez d-moll Fryderyk Chopin Polonez gis-moll op. posth Fryderyk Chopin Etiuda e-moll op. 25 nr 5 Fryderyk Chopin Ballada f-moll op. 52 Johann Sebastian Bach DWK I - Preludium i fuga es-moll (BWV 853) |
Bu Bu P P P |
Polonez cis-moll op.26 nr 1 Polonez es-moll op.26 nr 2 Mazurek gis-moll op. 33 nr 1 Mazurek C-dur op. 33 nr 2 Mazurek D-dur op. 33 nr 3 Mazurek h-moll op. 33 nr 4 Sonata h-moll op. 58 |
P P P P P P É |
Koncert fortepianowy f-moll op. 21 | P |
Media
edytujKonkurs był przekazywany i transmitowany przez telewizję, radio oraz internet[38][7].
- telewizja: TVP1, TVP Kultura;
- radio: Polskie Radio Program II;
- internet: strona konkursu ( http://www.iccpi.pl ), aplikacja mobilna na systemy operacyjne iOS i Android, kanał YouTube.
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ a b c Fortepian marki: Br – John Broadwood & Sons, Bu – Buchholtz, É – Érard, G – Graf i P – Pleyel.
- ↑ a b Instrument jest współczesną kopią instrumentu historycznego wykonaną w wytwórni Paula McNulty'ego w Divišovie, w Czechach.
- ↑ a b Przy wszystkich głosach jurorów na tak wskaźnik ten wynosi 100%, ogólnie: wskaźnik ten wyraża się następującym wzorem . Im wyższy wskaźnik ma pianista, tym jest wyżej sklasyfikowany. Przy równej wysokości wskaźnika o pozycji pianisty decyduje drugie kryterium oceny: punktowa średnia arytmetyczna (→ REGULAMIN JURY KONKURSU ↓, Pkt XIV). Trzeba dodać, że z konkursowej oceny pianisty podczas występu wyłączeni byli jurorzy będący jego profesorami bądź opiekunami (→ REGULAMIN JURY KONKURSU ↓, Pkt XI i XIV). Ponadto specjalnym systemem weryfikacyjnym korygowało się ocenę punktową tego jurora, która znacząco odbiegała od średniej pozostałych jurorów w przedziale (± 3 punkty w etapie I oraz ± 2 punkty w etapie II i finale) (→ REGULAMIN JURY KONKURSU ↓, Pkt XV i XX).
- ↑ W finale Krzysztof Książek grał wyjątkowo na niewybranym przez jurorów fortepianie marki Érard z 1849 roku, będącym w kolekcji Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina[30][31].
- ↑ Za 1. miejsce 1 pkt., za 2. miejsce 2 pkt., itd., za 6. miejsce 6 pkt (→ REGULAMIN JURY KONKURSU ↓, Pkt XX).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Uczestnicy, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ a b c Kalendarium, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ a b Tomasz Ritter zwycięzcą I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ a b Tomasz Ritter – życiorys artystyczny, [w:] Międzynarodowe Interdyscyplinarne Seminarium Naukowe „Idee - Człowiek - Filozofia” [online], seminarium.stary.sacz.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-09-14] .
- ↑ a b c Anna S. Dębowska , Gliński ogłasza nowy Konkurs Chopinowski: na instrumentach z epoki Fryderyka. TVP: "To dla nas najważniejsze wydarzenie roku" [online], wyborcza.pl, 12 lipca 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-14] .
- ↑ a b Aleksandra Bliźniuk , I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych, [w:] Czasopismo internetowe MEAKULTURA [online], meakultura.pl [zarchiwizowane z adresu 2020-02-24] .
- ↑ a b Edycja 2018, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ Regulamin ↓, Art. II.
- ↑ Regulamin ↓, Art. III, Art. IV.
- ↑ Regulamin ↓, Art. VII pkt 1.
- ↑ Aleksander Laskowski , Stanisław Leszczyński: Szukamy metafizyki w muzyce [online], rp.pl, 11 września 2018 [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] .
- ↑ Recitale kandydatów do I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych, [w:] Sinfonia Varsovia [online], sinfoniavarsovia.org [zarchiwizowane z adresu 2018-07-28] .
- ↑ Młode Talenty w Muzeum Fryderyka Chopina, [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [online], pl.chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-06-27] (pol. • ang.).
- ↑ Regulamin ↓, Art. VIII.
- ↑ Fortepiany z epoki na I Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ Buchholtz, [w:] Portal Polskiego Radia SA [online], polskieradio.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-05-17] .
- ↑ Erard, [w:] Portal Polskiego Radia SA [online], polskieradio.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-05-17] .
- ↑ Fortepian skrzydłowy (Pianoforte Graf 2007, kopia 1819) [online], fortepian.instrumenty.edu.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-05-23] .
- ↑ Broadwood, [w:] Portal Polskiego Radia SA [online], polskieradio.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-05-17] .
- ↑ Pleyel, [w:] Portal Polskiego Radia SA [online], polskieradio.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-05-17] .
- ↑ Jury, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ REGULAMIN JURY KONKURSU ↓, s. 2–4.
- ↑ a b Znamy harmonogram przesłuchań I Etapu, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ Jak oceniali Jurorzy? Ujawniamy punktację, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [dostęp 2018-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ Oceny w Etapie 1. (PDF), [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-09-29] (pol. • ang.).
- ↑ Znamy nazwiska uczestników zakwalifikowanych do II etapu, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ a b c Harmonogram II Etapu przesłuchań, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ Oceny w Etapie 2. (PDF), [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-09-28] (pol. • ang.).
- ↑ Znamy nazwiska finalistów Konkursu, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ a b c Harmonogram koncertów finałowych, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-11-28] (pol. • ang.).
- ↑ Fortepian skrzydłowy Érard (1849) [online], fortepian.instrumenty.edu.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-05-23] .
- ↑ Oceny w Finale. (PDF), [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-09-29] (pol. • ang.).
- ↑ Regulamin ↓, Art. X pkt 1, 2.
- ↑ Regulamin ↓, Art. XIII pkt 1.
- ↑ Regulamin ↓, Art. X pkt 4.
- ↑ INSTYTUCJE ZWIĄZANE Z CHOPINEM (Orkiestra XVIII wieku), [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [online], pl.chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-08-14] .
- ↑ a b Laureaci, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], iccpi.pl [dostęp 2017-10-14] (pol. • ang.).
- ↑ TVP pokaże pierwszą edycję nowego Konkursu Chopinowskiego [online], press.pl, 13 lipca 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-14] .
Bibliografia
edytuj- Kamila Stępień-Kutera i inni, 1. Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych: 2018, Warszawa, 2-14 września – The 1st International Chopin Competition on Period Instruments: 2018, Warszawa, 2-14 September, wyd. 1, Warszawa: Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, 2018, ISBN 978-83-64823-75-6, OCLC 1055650740 (pol. • ang.).
- REGULAMIN JURY KONKURSU. (PDF), [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-09-28] .
- Regulamin, [w:] Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych [online], pl.chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-01-06] (pol. • ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Fortepian w zbiorach polskich [online], fortepian.instrumenty.edu.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-11-26] .
- Konkurs Chopinowski na instrumentach historycznych, [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [online], youtube.com, 13 lipca 2017 [dostęp 2018-03-08] .
- Wielkie wydarzenie muzyczne w rocznicę niepodległości. Konkurs chopinowski na historycznych fortepianach [online], tvp.info, 24 czerwca 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-07-09] .
- I MIĘDZYNARODOWY KONKURS CHOPINOWSKI NA INSTRUMENTACH HISTORYCZNYCH [online], swiatelit.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-08-05] .
- Anna S. Dębowska , Będą dwa różne Konkursy Chopinowskie? Właśnie rozpoczyna się pierwsza edycja nowego [online], wyborcza.pl, 2 września 2018 [dostęp 2018-09-05] .
- I Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych, [w:] Instytut Polski w Tokio [online], pl.instytut-polski.org [zarchiwizowane z adresu 2018-02-17] .