IRB Sevens World Series (2000/2001)
IRB Sevens World Series (2000/2001) – druga edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z dziewięciu turniejów rozegranych pomiędzy listopadem 2000 a czerwcem 2001 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Zawody zostały zdominowane przez reprezentacje Nowej Zelandii i Australii, które podzieliły między sobą wygrane turnieje, a ostatnie cztery finały rozegrały między sobą. W całym cyklu ostatecznie triumfowali Nowozelandczycy.
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin | |||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn |
36 (z 6 konfederacji) | ||
| Stadiony |
11 (w 10 miastach) | ||
 I miejsce
|
|||
 II miejsce
|
|||
 III miejsce
|
|||
| Statystyki turnieju | |||
| Najwięcej przyłożeń | |||
| Strona internetowa | |||
Informacje ogólne
edytujWstępne plany harmonogramu rozgrywek pojawiły się w lipcu 2000 roku – w porównaniu do poprzedniego sezonu zrezygnowano z paryskiego turnieju, w Mar del Plata miał się odbyć Puchar Świata 2001, zaś Fiji Sevens został odwołany przez Fiji Rugby Union po zamachu stanu w tym kraju[1][2]. We wrześniu 2000 roku IRB potwierdziła lokalizacje siedmiu turniejów i poinformowała, że cykl rozpocznie się w RPA przenosząc się jednak ze Stellenbosch do Durbanu[3][4]. W ciągu następnego miesiąca z rozpiski wypadł Punta del Este Sevens, pojawiły się natomiast dwa kolejne turnieje w Azji. Malezja miała już doświadczenie w organizacji poważnych zawodów w tej dyscyplinie sportu po Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1998, przyznanie zaś turnieju Chinom miało na względzie rozwój siedmioosobowego rugby w tym kraju oraz starania IRB w celu jego wprowadzenia w poczet sportów olimpijskich[5][6][7]. Pod koniec października 2000 roku zakończono budowanie terminarza ogłaszając gospodarzy kończących sezon zawodów – Londyn i Cardiff[5]. Tak więc ostatecznie zaplanowano rozegranie dziesięciu turniejów w okresie od listopada 2000 do czerwca 2001 roku, w tym cztery w nowych lokalizacjach – Chinach, Malezji, Anglii i Walii[8][9][10].
W związku z sankcjami nałożonymi na Fidżi po zamachu stanu z 2000 roku rząd australijski odmówił wydania reprezentantom tego kraju wiz wjazdowych, co doprowadziło do odwołania przez IRB zawodów w Brisbane[11]. Taka sama możliwość istniała również w przypadku nowozelandzkiego turnieju, jednak nacisk ze strony New Zealand Rugby Union spowodował, iż fidżyjscy rugbyści otrzymali prawo wjazdu do tego kraju[12][13]. Ostatecznie odbyło się zatem dziewięć turniejów[14].
Zgodnie z zapowiedziami z połowy poprzedniego sezonu[15], Anglicy wystąpili we wszystkich turniejach, co było jednocześnie warunkiem udzielenia zgody na organizację przez Rugby Football Union zawodów w Londynie[16]. Prócz Anglików i broniących tytułu Nowozelandczyków, do uczestnictwa we wszystkich zawodach IRB wytypowała również Argentynę, Australię, Fidżi, Francję, Kanadę, RPA, Samoa i Walię[5]. Szkoci odrzucili zaproszenie do uczestnictwa, skupiając swoje wysiłki na przygotowaniach do Igrzysk Wspólnoty Narodów 2002[17], występ Fidżyjczyków stał zaś pod znakiem zapytania ze względów politycznych i finansowych[2]. Po raz pierwszy natomiast w poważnych zawodach zaprezentował się wspólny zespół Indii Zachodnich[18], który po otrzymaniu zgody na jego utworzenie ze strony IRB wyrażonej ze względu na słabość poszczególnych reprezentacji z tego regionu[19][20] zadebiutował w Hong Kong Sevens[18]. Ich dobra postawa dała im miejsce również w dwóch finałowych zawodach[21].
Sezon rozpoczął się wznowieniem rywalizacji z poprzedniej edycji, bowiem w pierwszych czterech turniejach w finale gościli Fidżyjczycy i w trzech z nich ulegli oni Nowozelandczykom. W czwartym okazali się natomiast słabsi od włączających się do walki o tytuł Australijczyków, którzy wykorzystali potknięcie gospodarzy w Wellington. Podzieliwszy się zwycięstwami w kolejnych dwóch zawodach podopieczni Gordona Tietjensa i Glena Elli po sześciu turniejach zgromadzili tyle samo punktów w klasyfikacji generalnej, lecz pozostałe trzy finały rozstrzygnęli na swoją korzyść reprezentanci Nowej Zelandii triumfując ostatecznie w całym cyklu. Australia będąca jedyną drużyną, która awansowała przynajmniej do półfinału w każdym z zawodów, zajęła ostatecznie pozycję drugą. Najwięcej przyłożeń w sezonie zdobył nowozelandzki kapitan, Karl Te Nana[8][22][23].
Kalendarz
edytuj| Turniej | Gospodarz | Stadion | Data | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|
| South Africa Sevens 2000 |  Durban |
ABSA Stadium | 18–19 listopada 2000 |  Nowa Zelandia
|
| Dubai Sevens 2000 |  Dubaj |
Dubai Exiles Rugby Ground | 23–24 listopada 2000 | Nowa Zelandia
|
| New Zealand Sevens 2001 | Wellington |
Westpac Stadium | 9–10 lutego 2001 |  Australia
|
| Hong Kong Sevens 2001 |  Hongkong |
Hong Kong Stadium | 30 marca–1 kwietnia 2001 | Nowa Zelandia
|
| Shanghai Sevens 2001 |  Szanghaj |
Yuanshen Sports Centre Stadium | 7–8 kwietnia 2001 | Australia
|
| Kuala Lumpur Sevens 2001 |  Kuala Lumpur |
Petaling Jaya Stadium | 21–22 kwietnia 2001 | Australia
|
| Japan Sevens 2001 |  Tokio |
Chichibunomiya Rugby Stadium | 29–30 kwietnia 2001 | Nowa Zelandia
|
| London Sevens 2001 |  Londyn |
Twickenham Stadium, Twickenham Stoop | 27–28 maja 2001 | Nowa Zelandia
|
| Cardiff Sevens 2001 |  Cardiff |
Rodney Parade, Millennium Stadium | 2–3 czerwca 2001 | Nowa Zelandia
|
System rozgrywek
edytujW poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny[24].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[24]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części[24].
Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane[8][9][25].
| 16 zespołów | 24 zespoły | |||
|---|---|---|---|---|
| Pozycja | Pkt | Pkt | Pozycja | |
| 1 (Cup) | 20 | 30 | 1 (Cup) | |
| 2 (finał Cup) | 16 | 24 | 2 (finał Cup) | |
| 3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) | |
| – | – | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
| 5 (Plate) | 8 | 4 | 9 (Plate) | |
| 6 (finał Plate) | 6 | 3 | 10 (finał Plate) | |
| 7–8 (półfinały Plate) | 4 | 2 | 11–12 (półfinały Plate) | |
| 9 (Bowl) | 2 | 1 | 13 (Bowl) | |
| 10–16 | 0 | 0 | 14–24 | |
Turnieje
edytuj
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja generalna
edytuj| Miejsce | Reprezentacja | Punkty | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DUR | DUB | WEL | HKG | SHA | KUL | TOK | LON | CAR | Ogółem | ||
| 1 | Nowa Zelandia |
20 | 20 | 4 | 30 | 12 | 16 | 20 | 20 | 20 | 162 |
| 2 | Australia |
12 | 12 | 20 | 18 | 20 | 20 | 16 | 16 | 16 | 150 |
| 3 |  Fidżi |
16 | 16 | 16 | 24 | 8 | 12 | 12 | 12 | 8 | 124 |
| 4 |  Samoa |
6 | 12 | 8 | 18 | 4 | 8 | 12 | 12 | 12 | 92 |
| 5 | Południowa Afryka |
8 | 8 | 2 | 8 | 16 | 12 | 8 | 8 | 12 | 82 |
| 6 |  Argentyna |
12 | 6 | 6 | 8 | 4 | 4 | 2 | 4 | 4 | 50 |
| 7 | Anglia |
0 | 4 | 0 | 8 | 6 | 0 | 6 | 6 | 2 | 32 |
| 8 |  Kanada |
4 | 0 | 4 | 8 | 2 | 0 | 4 | 4 | 0 | 26 |
| 9 | Walia |
0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 4 | 4 | 2 | 6 | 19 |
| 10 |  Stany Zjednoczone |
– | – | 12 | 4 | – | – | 0 | – | – | 16 |
| 11 |  Korea Południowa |
– | – | – | 0 | 12 | 2 | 0 | – | – | 14 |
| 12 |  Francja |
4 | – | – | 2 | – | 6 | 0 | 0 | 0 | 12 |
| = |  Wyspy Cooka |
– | – | 12 | – | – | – | – | – | – | 12 |
| 14 |  Zimbabwe |
0 | 4 | – | – | – | – | – | – | – | 4 |
| = |  Gruzja |
0 | 0 | – | – | – | – | – | 0 | 4 | 4 |
| = |  Portugalia |
2 | – | – | 2 | – | – | – | 0 | 0 | 4 |
| 17 |  Irlandia |
– | 2 | – | – | – | – | – | – | – | 2 |
| 18 | Hongkong |
– | 0 | – | 1 | 0 | – | 0 | – | – | 1 |
| 19 |  Zatoka Perska |
– | 0 | – | 0 | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Rosja |
– | – | – | 0 | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
| = | Malezja |
– | – | – | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | 0 |
| = |  Papua-Nowa Gwinea |
– | – | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Indie Zachodnie |
– | – | – | 0 | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
| = |  Tajlandia |
– | – | – | 0 | – | 0 | – | – | – | 0 |
| = |  Hiszpania |
– | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
| = |  Sri Lanka |
– | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | 0 |
| = |  Singapur |
– | – | – | 0 | – | 0 | – | – | – | 0 |
| = |  Chińskie Tajpej |
– | – | – | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | 0 |
| = | Japonia |
– | – | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | 0 |
| = |  Kenia |
0 | 0 | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = | Chiny |
– | – | 0 | 0 | 0 | – | – | – | – | 0 |
| = |  Niue |
– | – | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Maroko |
0 | 0 | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Tonga |
– | – | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Szkocja |
– | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
| = |  Namibia |
0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
Przypisy
edytuj- ↑ Draft world sevens time-table announced. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ a b Fiji's presence in Sevens Series in doubt. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Early World Sevens Series dates confirmed. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Durban proud to kick off Sevens Series. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ a b c Twickenham and Cardiff on IRB World Series Map. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ Shanghai Sevens lure for Olympic gold. scmp.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
- ↑ Sevens for Shanghai as IRB gives China the ball. scmp.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
- ↑ a b c TOURNAMENTS: WORLD SEVENS. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ a b Welcome to the IRB World Sevens Series Website. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ Cardiff to host Sevens Series Finale. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ ARU loses World Sevens Series round. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Fiji prosper despite protests. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Rugby pressure forced Fiji u-turn. nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)]. (ang.).
- ↑ The WSS schedule for 2000/2001. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ England wake up to value of Sevens circuit. scmp.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]. (ang.).
- ↑ England's sevens debut in doubt. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Scots sit out sevens. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ a b West Indies to make debut in Hong Kong. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Windies pitched into Hong Kong sevens. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ West Indies set to debut in Sevens Series. espnscrum.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Rugby Talk. May 2001. hkrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ New Zealand Win Both Titles. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ Pair Home In On IRB Sevens Title. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ a b c FIJI TOP SEEDS FOR STELLENBOSCH. irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
- ↑ T O U R N A M E N T S. irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Series Standings. irbsevens.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)]. (ang.).
- 2001 IRB Sevens Standings. rugby7.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona (ang.)