II Klucz Kominowy (Op)
II Klucz Kominowy (Op) – polska jednostka lotnicza utworzona we Francji w maju 1940 w jako pododdział Polskich Sił Powietrznych.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1940 |
| Rozformowanie |
1940 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Tadeusz Opulski |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa kampania francuska 1940 | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Formowanie i walki
edytujUtworzony został w połowie maja 1040. Składał się z sześciu pilotów i 15-osobowego personelu naziemnego[1]. Jednostka stacjonowała w Romorantin i wykonywała zadanie osłony powietrznej wytwórni lotniczej znajdującej się w mieście. Klucz liczył 7 pilotów i dysponował samolotami Morane MS.406. Na przełomie maja i czerwca lotnisko i sama miejscowość została kilka razy zbombardowana. Do 18 czerwca klucz wykonał około dwudziestu zadań. Kluczowi przyznano 5 zwycięstw powietrznych bez strat własnych. Był to najskuteczniejszy polski klucz kominowy[2].
Żołnierze klucza
edytuj- Piloci[3]
- kpt. Tadeusz Opulski – dowódca
- ppor. Jan Daszewski
- ppor. Witold Łokuciewski
- plut. Karol Krawczyński
- sierż. Albin Łakomy[4]
- kpr. Zygmunt Rozworski
Przypisy
edytuj- ↑ Zuziak 2013 ↓, s. 285.
- ↑ Zuziak 2013 ↓, s. 286.
- ↑ Śliżewski; Polskie „kominy” nad Francją
- ↑ „Pilot Wojenny”. 2(14)/2001, s. 8, 02-03.2001. Warszawa: ECHO.
Bibliografia
edytuj- „Pilot Wojenny”. 4(7)/2000, s. 44 – 65, 07.2000. Warszawa: ECHO.
- „Pilot Wojenny”. 3(15)/2001, s. 143, 04.2001. Warszawa: ECHO.
- Grzegorz Śliżewski: Polskie „kominy” we Francji w 1940 roku. [dostęp 2022-11-27]. (pol.).
- Janusz Zuziak: Wojsko Polskie we Francji. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2013. ISBN 978-83-7399-580-2.