Zmrocznik wilczomleczek
Zmrocznik wilczomleczek[1] (Hyles euphorbiae syn. Celerio euphorbiae) – owad z rzędu motyli. Skrzydła o rozpiętości 64–72 mm, od spodu różowe, z wierzchu, przednie beżowoszare, często z oliwkowym lub różowym odcieniem. Rysunek brunatno-oliwkowy. Smuga kostalna mająca formę trzech, zwężających się w kierunku wierzchołka plam. Tylne skrzydła przy nasadzie w zewnętrznej części czarne, w środkowej części ceglaste, z jasnoróżowym obrzeżeniem. Czułki z wierzchu białe. Odwłok oliwkowo-brunatny. Na bokach dwóch pierwszych segmentów odwłoka poprzeczne, czarne i białe paski, na pozostałych segmentach wąskie, białe paski.
Hyles euphorbiae | |
(Linnaeus, 1758) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
zmrocznik wilczomleczek |
Owady dorosłe można spotkać o zmroku od połowy maja do połowy lipca. Gąsienice żerują od lipca do września. Podstawowymi roślinami żywicielskimi są wilczomlecz sosnka i wilczomlecz lancetowaty, dodatkowymi inne gatunki wilczomlecza i różne gatunki fuksji. Gąsienice przepoczwarczają się w październiku. Poczwarki zimują na ziemi lub w ziemi do maja.
-
Gąsienica w czasie żeru
-
Zmrocznik wilczomleczek ♂
-
Zmrocznik wilczomleczek ♂△
-
Zmrocznik wilczomleczek ♀
-
Zmrocznik wilczomleczek ♀△
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zoltán Mészáros , András Vojnits , Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 284, ISBN 83-01-01078-9 .
Bibliografia
edytuj- Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.