Hughes Helicoptersamerykańskie przedsiębiorstwo będące w latach 50. do 80. XX w. głównym producentem śmigłowców wojskowych i cywilnych.

Hughes Helicopters
Hughes Helicopters, Inc.
Ilustracja
Hughes Model 269 (znany w armii amerykańskiej jako TH-55 Osage)
Państwo

 Stany Zjednoczone

Siedziba

Culver City, Kalifornia

Data założenia

1947

Data likwidacji

1984

brak współrzędnych

Firma rozpoczęła działalność w 1947 jako jednostka Hughes Aircraft, a następnie była częścią Hughes Tool Company(inne języki) po 1955. W 1972 stała się Hughes Helicopter Division, Summa Corporation, a po śmierci Hughes'a w 1981 została zreformowana jako Hughes Helicopters, Inc. Jednak w całej swojej historii firma była nieformalnie znana jako "Hughes Helicopters". Została sprzedana firmie McDonnell Douglas w 1984 i stała się spółką zależną pod nazwą McDonnell Douglas Helicopter Systems, która później została przemianowana na MD Helicopters, gdy McDonnell Douglas połączył się z Boeingiem[1].

Historia

edytuj

W 1947 Howard Hughes przestawił produkcję Hughes Aircraft Company z samolotów na helikoptery, których produkcja rozpoczęła się na dobre w 1948, kiedy producent helikopterów Kellett Autogiro Corporation(inne języki) sprzedał Hughesowi swój najnowszy nieukończony projekt "latający dźwig" Hughes XH-17 do produkcji. W trakcie i po ukończeniu budowy prototypu poznawano zasady budowania helikopterów i złożoność zasad latania nimi. W 1955 firma zaczęła budować lekkie helikoptery, kiedy Howard Hughes oddzielił jednostkę produkującą helikoptery od Hughes Aircraft Co. i połączył ją z Hughes Tool Co. jako Hughes Tool Co. Aircraft Division, koncentrując się na produkcji lekkich helikopterów[1][2][3].

Hughes Model 269 był pierwszym udanym projektem śmigłowca firmy. Zbudowany w 1956 i wprowadzony do produkcji w 1957, posłużył do zdobycia dużej części rynku komercyjnego dla Hughes. Ostatecznie stał się częścią wyposażenia armii jako podstawowy treningowy helikopter (TH-55 Osage(inne języki)). W maju 1965 firma wygrała kontrakt na nowy śmigłowiec obserwacyjny dla armii amerykańskiej i wyprodukowała OH-6 Cayuse (Hughes Model 369). OH-6 został później przekształcony w cywilny Model 500, którego warianty pozostają w produkcji do dziś[4][5].

W 1972 armia amerykańska ogłosiła zapytanie ofertowe (RFP) na zaawansowany śmigłowiec szturmowy (AAH). Z początkowej listy 5 producentów, Hughes Aircraft's Toolco Aircraft Division (później Hughes Helicopters) i Bell zostali wybrani jako finaliści. W 1975 Model 77/YAH-64 firmy Hughes został wybrany zamiast YAH-63 firmy Bell. Pierwszy lot prototypu rozwojowego miał miejsce w 1977i yosta@ w 1982 skierowana do produkcji seryjnej jako AH-64 Apache[6].

W 1983 pierwszy produkcyjny model AH-64 zjechał z linii produkcyjnej w nowym zakładzie firmy w Mesa w Arizonie. W tym samym roku firma została uhonorowana przez National Aeronautic Association prestiżową nagrodą Collier Trophy. Firma udzieliła również licencji Schweizer Aircraft Corporation(inne języki) na produkcję Modelu 300C.

W styczniu 1984 firma Hughes Helicopters, Inc. została sprzedana McDonnell Douglas przez Summa Corporation. McDonnell Douglas zapłacił za firmę 470 milionów dolarów i uczynił ją spółką zależną. Nazwa Hughes Helicopters została zmieniona na McDonnell Douglas Helicopter Systems w sierpniu 1984. Chociaż bezpośrednie powiązanie z Hughes Helicopters zostało zerwane, projekty śmigłowców stworzone przez Hughes Helicopters były nadal produkowane przez Boeing Rotorcraft Systems, MD Helicopters i Schweizer RSG.

Śmigłowce

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b The Hughes Tool Co. ... Looking at Rotors. web.archive.org. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).
  2. Hughes XH-17 Helicopter – The “Flying Crane”.. planehistoria.com. [dostęp 2024-05-26]. (ang.).
  3. About MD Helicopters, Inc.. web.archive.org. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).
  4. Hughes Model 269A (TH55) Osage. web.archive.org. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).
  5. The Boeing Logbook:1964-1970. web.archive.org. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).
  6. US Army takes delivery of 500th Boeing AH-64E Apache Helicopter. web.archive.org. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).