Hugh Nibley
Hugh Winder Nibley (ur. 27 marca 1910 w Portland, zm. 24 lutego 2005 w Provo[1]) – amerykański historyk i językoznawca, jeden z czołowych przedstawicieli mormońskiej apologetyki.
 Hugh Nibley (1953) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Hugh Winder Nibley |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 marca 1910 |
| Data i miejsce śmierci |
24 lutego 2005 |
| Zawód, zajęcie |
historyk, językoznawca, badacz Księgi Mormona |
| Alma Mater |
Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles, Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley |
| Małżeństwo |
Phyllis Nibley |
| Dzieci |
8 |
Życiorys
edytujUrodził się w Portland w stanie Oregon[2][3][4], jako syn Alexandra i Agnes Sloan Nibley[1]. Pochodził z rodziny od dawna związanej z mormonizmem. Jego dziadek ze strony ojca, Charles W. Nibley, pełnił funkcję przewodniczącego biskupa Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Dziadek ze strony matki natomiast, Alexander Neibaur, był pierwszym żydowskim konwertytą na mormonizm[5]. Uczęszczał do szkół w Portland, Medford oraz w Los Angeles[4]. Podjął studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, ukończył je w 1934[6]. Kontynuował edukację wyższą na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, na nim też uzyskał doktorat z historii (1938)[5]. W 1942 wcielony do armii amerykańskiej służył w wywiadzie wojskowym[4]. Brał udział w walkach w Europie, między innymi w operacji Market Garden[4]. Służbę misjonarską, w kulturze mormońskiej tradycyjnie podejmowaną wówczas przez młodych mężczyzn, odbył w Niemczech[4]. Później krótko był również misjonarzem w północnych stanach USA[4]. Po zakończeniu II wojny światowej i powrocie do kraju został zatrudniony przez Uniwersytet Brighama Younga (BYU) w 1946[5]. Z uczelnią tą związany był aż do przejścia na emeryturę w 1975[5], następnie zaś jako emeritus professor aż do 1994[5]. Wykładał nań historię, języki obce oraz religię[5].
W swej pracy badawczej Nibley zajmował się zagadnieniami związanymi z mormońską doktryną i historią. Starał się dostarczyć dowody na autentyczność Księgi Mormona oraz prawdziwość nauk głoszonych przez Josepha Smitha[5]. Sięgał przy tym do archeologii, historii czy do językoznawstwa[5]. Dążył do umieszczenia Księgi Mormona w jej, jak twierdził, pierwotnym, bliskowschodnim kontekście[5]. Jego dorobek, jakkolwiek nigdy niewsparty jednoznacznie i oficjalnie przez władze kościelne, cieszy się jednak dużym uznaniem wśród świętych w dniach ostatnich[5]. Uznawany za jednego z czołowych przedstawicieli mormońskiej apologetyki[7], w 1973 został pierwszym dyrektorem Institute for Ancient Studies[4]. Poliglota, w różnym stopniu władał choćby arabskim, francuskim, niemieckim, włoskim czy rosyjskim[5]. Jedna z jego książek, An Approach to the Book of Mormon, była używana jako kościelny podręcznik w 1957[1].
Za swoją działalność wielokrotnie nagradzany, otrzymał między innymi David O. McKay Humanities Award (1971)[4], Distinguished Service Award (1979)[1] i Exemplary Manhood Award (1991)[1]. Uhonorowany doktoratem honorowym BYU w 1983[4]. 18 września 1946 w świątyni w Salt Lake City poślubił Phyllis Ann Draper[4]. Para doczekała się 8 dzieci[5]. Zmarł w swoim domu w Provo[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Obituary: Hugh W. Nibley. [w:] Deseret News [on-line]. deseret.com. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
- ↑ Davis Bitton, Thomas G. Alexander: Historical Dictionary of Mormonism Third Edition Historical Dictionaries of Religions, Philosophies, and Movements, No. 89. Lanham, Maryland • Toronto • Plymouth, UK: The Scarecrow Press, Inc., 2008, s. 160. ISBN 978-0-8108-6251-7.
- ↑ Nibley, Hugh W., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6429, ISBN 1-57345-822-8.
- ↑ a b c d e f g h i j The Interpreter Foundation: Hugh W. Nibley Bibliography. interpreterfoundation.org. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l BYU Speeches: Hugh Nibley. [w:] By Speaker [on-line]. byu.edu. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
- ↑ Nibley, Hugh W., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6430, ISBN 1-57345-822-8.
- ↑ Bryce Haymond: Attacking Hugh Nibley’s Work. [w:] Temple Study Sustaining and Defending the LDS Temple [on-line]. templestudy.com, 2012-07-02. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).