Hrehory Sanguszko
kasztelan lubaczowski i bracławski
Hrehory Sanguszko[1] (ur. ok. 1566, zm. 1602) – książę, kasztelan lubaczowski w 1597 r., kasztelan bracławski w 1598 r. Był synem Lwa i Hanny de domo Ostyk (zm. 1584). Ożenił się z Zofią Hołowczyńską (zm. 1605), z którą miał syna Adama Aleksandra (zm. 1653) i córkę Annę Sanguszko (ur. 1594)[1], żonę Jerzego Krasickiego, chorążego halickiego, starosty dolińskiego, ojca Mikołaja, biskupa pomocniczego łuckiego, i Marcina Konstantego, kasztelana przemyskiego.
 Pogoń Litewska | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Hanna Ostyk (zm. 1584) |
| Żona |
Zofia Hołowczyńska (zm. 1605) |
| Dzieci |
Adam Aleksander Sanguszko (zm. 1653), Anna Sanguszko |
.jpg)
Jako wyznawca prawosławia był wybrany prowizorem przez protestancko-prawosławną konfederację wileńską w 1599 roku[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Hrihory Sanguszko. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2014-05-18].
- ↑ 1599 г. – Акт конфедерации, заключенной в Вильно, шляхетством Речи Посполитой православного и протестантского исповеданий для взаимной защиты от гонений со стороны католического духовенства, s. 3, tu mylnie nazwany Fiodorem Sanguszką.
Bibliografia
edytuj- Irena Kaniewska: Sanguszko (Sanguszkowicz) Hrehory (Grzegorz, Hrihory), kniaź z linii koszyrskiej (zm. 1602). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIV. Wrocław – Warszawa – Kraków, 1992–1993, s. 488–490.