Hoste (wyspa)
Hoste, Wyspa Hoste (hiszp. Isla Hoste) – jedna z najdalej na południe wysuniętych wysp Chile. Położona nad Kanałem Beagle, od północy sąsiaduje z wyspą Ziemia Ognista, od wschodu z wyspą Navarino (oddzielona Kanałem Murray), a od zachodu z wyspą Londonderry (oddzielona Zatoką Cooka). Zajmuje powierzchnię 4117 km². Administracyjnie należy do regionu Magallanes. W zachodniej części utworzony został Park Narodowy Alberto de Agostini. Najwyższe wzniesienie wyspy liczy 1402 m.
Widok na wyspę z drugiej strony Kanału Beagle | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Archipelag | |
Powierzchnia |
4117 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Ameryki Południowej | |
55°15′S 69°00′W/-55,250000 -69,000000 | |
Pod koniec XIX w. na Hoste gościła francuska ekspedycja naukowa. Jeszcze wcześniej rząd chilijski bez powodzenia próbował uruchomić tutaj hodowlę bydła. Później nie istniały na niej żadne stałe osiedla ludzkie. W XX w. przebywało tu kilka rodzin jagańskich. Indianie zniknęli jednak z wyspy po pierwszych kontaktach z rybakami i nielicznymi kolonistami. Spis ludności przeprowadzony w 2001 wykazał obecność 6 osób w 3 domach w okręgu Hoste[1]. Jednak większość z nich (o ile nie wszyscy) zamieszkuje sąsiednie małe wyspy wokół Hoste.
W 1978 Hoste była bazą chilijskich okrętów wojennych w związku z konfliktem granicznym z Argentyną (Operacja Soberanía).
Wyspa Hoste w literaturze
edytujJuliusz Verne, umieścił na tej wyspie w 1891 akcję jednej ze swoich ostatnich powieści Rozbitkowie z Jonathana (W Magellanii (Na końcu świata)), która opisuje rozwój autonomicznej społeczności ludzkiej nie podlegającej żadnej władzy.