Horní Údolí (do 1949 roku Horní Grunt, niem. Ober-Grund, Obergrund) – wieś, część gminy miejskiej Zlaté Hory, położona w kraju ołomunieckim, w powiecie Jesionik, w Czechach.

Horní Údolí
Ilustracja
Państwo

 Czechy

Kraj

 ołomuniecki

Wysokość

615 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności


30

Kod pocztowy

790 76

Położenie na mapie kraju ołomunieckiego
Mapa konturowa kraju ołomunieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Horní Údolí”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Horní Údolí”
Ziemia50°12′59″N 17°21′10″E/50,216389 17,352778

Leży ok. 5 km na południowy zachód od centrum Zlatych Hor, w dolinie u południowo-zachodnich podnóży masywu Příčneho vrchu.

Na terenie wsi od średniowiecza prowadzono bardzo intensywne prace górnicze. Rewir górniczy zwany Starohoři (niem. Altenberg), usytuowany na zboczach Příčnego vrchu nad wsią, był największym w okolicach Zlatych Hor ośrodkiem eksploatacji rud złota ze złóż pierwotnych. Pierwsze wzmianki o górnictwie w tym rejonie pochodzą z lat 1318-1343. W XIV-XV w. tutejsze bogate złoża zapewniały uzysk w wysokości nawet do 33 g złota i 19 g srebra z 1 tony urobku. Z czasem wyrobiska zeszły tu na głębokość 260 m. Ich odwadnianie zapewniały wydrążone kolejno dwie sztolnie dziedziczne. Gdy jednak to nie wystarczyło, w latach 1598-1600 zbudowano system pomp głębinowych, poruszanych kołem wodnym o średnicy 19 m. Koło napędzała woda, doprowadzana specjalnym 3-kilometrowym kanałem z płynącej nieco na zachód Czarnej Opawy. Pompy sięgały do głębokości ok. 100 m poniżej drugiej (dolnej) sztolni dziedzicznej (tzw. althackelsberskiej). Pożar urządzenia w 1714 r. doprowadził do zalania najgłębszych wyrobisk i znacznego ograniczenia wydobycia w całym rejonie Zlatych Hor[1].

Przypisy

edytuj
  1. Tomasz pawlik, Agata Pacławska-Pawlik: Górnicza przeszłość Příčnego vrchu [w:] Sudety. Przyroda·Kultura·Historia nr 1/178, kwiecień-czerwiec 2022, s. 44-46