Honor (zespół muzyczny)

Honor
Rok założenia	1989
Pochodzenie	Polska, Gliwice
Gatunek	RAC, heavy metal
Aktywność	1989–2005; 2014–
Wydawnictwo	Homo Superior Label, Strong Survive Records, Streetfight Records, Resistance Records, Evil Records
Powiązania	Battlefield, October 15, Wolf's Moon, Warhead, Thunderbolt, Infernal War
	Skład
	Olaf Jasiński – gitara basowa gitara, śpiew (1989–2003, 2014–); Robert Krakowski – gitara basowa (1989–1992, 2014–)
	Byli członkowie
	Mariusz „Szczery” Szczerski – śpiew, perkusja (1991–2005) (zmarły); Janusz Filipowski – perkusja (1992) (zmarły); Krzysztof Sołowicz – gitara basowa (1994–1998); Karol Cegliński – gitara (2000–2002); Seweryn – perkusja (1989–1990, 2014–2015); Rafał Chyliński – perkusja (1990–1991); Piotr Marcinkowski – perkusja (1993–1998) (zmarły); Jurek Jarecki – perkusja (1998–2000); Rafał Szurma – gitara (1998–2000)
	Współpracownicy
	Robert „Rob Darken” Fudali – keyboard (2000); Paweł „Stormblast” Pietrzak – perkusja (2000–2002); Zyklon – gitara basowa (2000–2002)

Honor – polska grupa muzyczna, założona w 1989 roku przez przyjaciół ze Szczecinka i Gliwic, identyfikowana ze sceną RAC. Jeden z bardziej znanych przedstawicieli tego stylu w Polsce. Utwory zespołu nawiązują do patriotyzmu, nacjonalizmu, antykomunizmu, neopogaństwa. Grupa gloryfikuje ustrój narodowo-socjalistyczny i nawołuje do nienawiści na tle odmienności narodowej^[2].

Ten artykuł należy dopracować:

od 2018-07 → wyeliminować sprzeczne informacje,
stan zespołu - niespójność informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Od początku swojego istnienia zespół grał w różnym stylach – od Oi! poprzez RAC oraz pagan metal, stosując zarówno ostre, hard rockowe brzmienia, jak i lżejsze ballady rockowe. Główną postacią zespołu oraz twórcą większości muzyki i tekstów jest Olaf Jasiński, który na początku był też wokalistą zespołu i śpiewał na jego pierwszym demie pt. „Biały Front”. Później, od drugiego dema „Cena Idei”, wokalistą zespołu został Mariusz Szczerski. Śpiewał w nim aż do momentu zawieszenia jego działalności czy też jego rozpadu około roku 2002. Poza twórczym trzonem zespołu w jego składzie pojawiało się wielu innych muzyków wykonujących repertuar grupy.

Dyskografia

Dema, EP i splity

Biały Front kaseta demo (1991)
Cena Idei kaseta demo (1992)
Raiders of Revenge (2000, split z Graveland)
Na szubienicę / Sanhedryn (2001)

Albumy studyjne

Urodzony Białym (1993)
W dzień triumfu nad złem (1993)
Stal zemsty (1994)
Droga bez odwrotu (1995)
Ogień ostatniej bitwy/The Fire of the Final Battle (1998/2003)
W płomieniach wschodzącej siły/In the Flames of Rising Power (2000/2002)
W dzień triumfu nad złem (remake, 2001)
Urodzony Białym (remake, 2004)
Biały Front – White Deluxe (remake, 2014)
Impuls 89 (wersja kasetowa, 2016)
Impuls 89 (wersja cd, 2017)

Albumy koncertowe

Live Unplugged (2006)
Live 20.01.1991 (2010)

Albumy kompilacyjne

To Survive for Victory 1989-1999 Vol. 1 (1999)
To Survive for Victory 1989-1999 Vol. 2 (1999)
Dwadzieścia lat pod sztandarem orła 1989-2009 (2009)
Urodzony w dzień triumfu (2011) – kompilacja kaset demo "Urodzony Białym" oraz "W dzień triumfu nad złem"

Kompilacje różnych wykonawców

Oi! Dla Ojczyzny Vol. 1 (1994)
Skinheads (1995)
Day of the Rope Vol. 1 (2001)
For All White Nationalists (2001)
Głos Słowiańskiej Dumy vol. 1 (2002)

Przypisy

↑ ^a ^b Encyclopaedia Metallum - Honor. metal-archives.com. [dostęp 2011-04-13]. (ang.).
↑ GrzegorzG. Antosik GrzegorzG., Rodzimowiercy a media na przykładzie polskiej prasy w 2008 roku, „Państwo i Społeczeństwo”, IX/2009 (4), Oficyna Wydawnicza KA AFM, wrzesień 2009, s. 109, Central and Eastern European Online Library: 845373 [dostęp 2024-01-02] (pol.).

[metal-archives.com-1] Encyclopaedia Metallum - Honor. metal-archives.com. [dostęp 2011-04-13]. (ang.).

[2] GrzegorzG. Antosik GrzegorzG., Rodzimowiercy a media na przykładzie polskiej prasy w 2008 roku, „Państwo i Społeczeństwo”, IX/2009 (4), Oficyna Wydawnicza KA AFM, wrzesień 2009, s. 109, Central and Eastern European Online Library: 845373 [dostęp 2024-01-02] (pol.).

[2]

[1]