Homo sapiens idaltu

Homo sapiens idaltu (człowiek współczesny starszy) – wymarły podgatunek wczesnego człowieka Homo sapiens. W jego szkieletach widać pewne nieznaczne różnice z człowiekiem współczesnym i został wyodrębniony jako osobny podgatunek. Jego występowanie datuje się na około 160 000 lat temu.

Homo sapiens idaltu
White et al, 2003
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	naczelne
Rodzina	człowiekowate
Podrodzina	Homininae
Rodzaj	człowiek
Gatunek	człowiek rozumny
Podgatunek	Homo sapiens idaltu

Kości odkopał w Herto Bouri nad środkowym biegiem rzeki Auasz Tim White, znany amerykański antropolog. Najlepiej zachowana czaszka osobnika BOU-VP-16/1 miała pojemność mózgoczaszki 1450 cm³. Obecnie średnia światowa wynosi 1375 cm³. Tim D. White, który wykopał te szczątki, uważa, że Homo sapiens idaltu stanowią ogniwo pośrednie pomiędzy archaicznymi afrykańskimi szczątkami a anatomicznie współczesnymi ludźmi. Według National Geographic odkrywca kości powiedział, że te znaleziska zatykają przerwę w archeologicznych zapisach i dają poparcie tezie, że neandertalczyk był bocznym odgałęzieniem ewolucji człowieka. Wcześniej nie udało się odnaleźć dobrze zachowanych kości z tego okresu. Szczątki Homo sapiens idaltu były zachowane pomiędzy warstwami wulkanicznego pyłu i zachowały się lepiej. Amerykańscy badacze nie wspominają o badaniu aDNA i próbie analizy genetycznej szczątków, a jedynie porównują kształt kości głowy, twarzy, szczęki czy nosa tych osobników. Autorzy piszą, że nawet u ludzi współczesnych występują duże różnice pomiędzy ukształtowaniem kości.

Bibliografia

• Herto skulls (Homo sapiens idaltu)