Hodowica[2], błędnie Hodownica[3] (ukr. Годовиця, Hodowycia) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim. W 2016 roku liczyła 872 mieszkańców[4].

Hodowica
Годовиця
Ilustracja
Dawny kościół rzymskokatolicki
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

pustomycki

Powierzchnia

3,2 km²

Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość


872[1]
274,06 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3230

Kod pocztowy

81105

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hodowica”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hodowica”
Ziemia49°45′51″N 23°55′09″E/49,764167 23,919167

Historia

edytuj

Miejscowość została wzmiankowana w 1371 roku jako Hodovicza[5][6]. Patronimiczna nazwa wywodzi się od ukraińskiego *Гod, skrócona forma *Гoducлaв (polskie Godzisław), forma -ica wskutek singularyzacji[5]. W 1405 roku rzymskokatolickim mieszkańcom (z wyłączeniem Rusinów) nadano prawo magdeburskie[5]. W następnych stuleciach miejscowość zamieszkała była w większości przez Polaków i należał do polskiej wyspy językowej wokół Lwowa.

W 1621 roku została zniszczona w czasie najazdu tatarskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość znajdowała się w gminie Nawaria, w powiecie lwowskim, w województwie lwowskim.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lwowskim województwa lwowskiego. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków[7].

Kościół Wszystkich Świętych w Hodowicy

edytuj

We wsi znajduje się rokokowy kościół pw. Wszystkich Świętych z lat 1751-1758 projektu Bernarda Meretyna, fundacji ks. Szczepana Mikulskiego, kanonika lwowskiego; po pożarze w 1974 roku pozostający w ruinie.

Przypisy

edytuj
  1. Адміністративний поділ - Львівська Обласна Рада [online], oblrada.lviv.ua [dostęp 2024-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-08] (ang.).
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata [online], ksng.gugik.gov.pl, s. 316 [dostęp 2014-11-16] (pol.).
  3. Dariusz Ostapowicz, Sławomir Suchodolski: Obalanie mitów i stereotypów. Od Jana III Sobieskiego do Tadeusza Kościuszki. Warszawa: Bellona, 2008, s. 98. ISBN 978-83-11-11050-2.
  4. Адміністративний поділ - Львівська Обласна Рада [online], web.archive.org, 8 marca 2016 [dostęp 2024-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-08].
  5. a b c Anna Czapla: Nazwy miejscowości historycznej ziemi lwowskiej. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2011, s. 10, 78. ISBN 978-83-7306-542-0.
  6. Grzegorz Rąkowski: Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część III. Ziemia Lwowska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2007, s. 443. ISBN 978-83-89188-66-3.
  7. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 619, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.

Linki zewnętrzne

edytuj