Hilarion Falęcki
Hilarion Falęcki właśc. Hieronim Falęcki (ur. ok. 1678 w Cieplicach, zm. 2 marca 1756 w Wiśniowcu) – polski karmelita bosy, kaznodzieja, a także pisarz epoki baroku. Autor wielokrotnie wznawianej książki Wojsko serdecznych nowo rekrutowanych na większą chwałę Boską afektów[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1715 |
W wieku trzydziestu sześciu lat wstąpił do klasztoru karmelitów bosych, gdzie przybrał imię Hilarion. W 1715 roku złożył profesję na ręce przełożone nowicjatu w Krakowie. Nastąpienie wyjechał do Warszawy na studia karmelitańskie, które trwały pięć lat, do 1721 roku. W 1722 roku objął funkcję przeora konwentu warszawskiego. W 1724 roku złożył tę funkcję, w związku z tym, że został wybrany na prowincjałem na kapitułę w Przemyślu[2]. Był kilkakrotnie wybierany na I dyskreta klasztoru wiśniowieckiego.
Był znanym kaznodzieją w wielu konwentach. Za życia opublikował 2 dzieła:
Przypisy
edytuj- ↑ Wielka ilustrowana encyklopedia powszechna. Tom IV, Wyd. Gutenberga, Kraków
- ↑ http://www.sbc.org.pl/Content/93268/doktorat3316.pdf
- ↑ Hilarion Falęcki, Panskie zycie, panska smierc, panska w niebie korona [...] Maryanny z Lvbomirskich Sangvszkowey [...] przez o. Hilaryona od Nayświętszego Sakramentu, karmelitę bosego [...] reprezentowana roku [...] 1729 13 Decembris. [online], polona.pl [dostęp 2020-10-21].
- ↑ Hilarion Falęcki, Woysko Serdecznych Noworekrutowanych Na Większą Chwałe Boską Affektow, Pod kommendą Jasnie Oswieconego Xiązęcia de Primis Principibus bo Michała, w ktorego Jmieniu Bog całey Oyczyzny Honor, Sławę y całość konserwuie, bo Serwacego Korybuta Wisniowieckiego Woiewody Wilenskiego, Wielkiego Xięstwa Litewskiego Hetmana [...] idące [...] Roku [...] 1739 [online], polona.pl [dostęp 2020-10-21].