Henryk Karol Gaertner
Henryk Karol Gaertner (ur. 8 lipca 1892 w Krakowie, zm. 23 marca 1935 we Lwowie) – polski językoznawca i filolog.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk filologicznych | |
| Specjalność: literaturoznawstwo | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Życiorys
edytujPochodził z krakowskiej rodziny prawniczej. Był absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie na kierunku psychologii i filologii. Na UJ w latach 1923–1926 zatrudniony jako docent starszej literatury. W latach 1919–1925 był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a następnie - od 1926 do śmierci - profesorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Habilitował się z historii literatury polskiej (1922) i języka polskiego (1925) na Uniwersytecie Jagiellońskim[2].
Jest autorem między innymi Gramatyki współczesnego języka polskiego (1931-1938) oraz O zadaniach stylistyki (1922).
Był też muzykiem, uczniem Józefa Śliwińskiego, Jerzego Lalewicza i Egona Petri. Żonaty z Anną Bachledą Curuś, ich synem był profesor Henryk Gaertner - lekarz, historyk i muzyk, emerytowany profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (1922- 2020).
Henryk Karol Gaertner został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[3].
Przypisy
edytuj- ↑ "Alma Mater" nr 156-157 wyd. 2013 s.25
- ↑ Henryk Karol Gaertner
- ↑ Stanisław Sławomir Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988. ISBN 83-04-02817-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Henryka Karola Gaertnera w bibliotece Polona