Henryk Kadyi

anatom polski

Henryk Karol Klemens Kadyi (ur. 23 maja 1851 w Przemyślu, zm. 25 października 1912 we Lwowie) – polski profesor anatomii opisowej oraz patologii. Przyczynił się do podniesienia weterynarii do rangi studiów uniwersyteckich.

Henryk Kadyi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1851
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

25 października 1912
Lwów

Profesor nauk medycznych
Specjalność: anatomia
Habilitacja

1878

Profesura

1894

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek korespondent

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Lwowski

Życiorys

edytuj

Syn Ludwika i Klementyny. Jego braćmi byli Juliusz (zm. 1916, radca dworu) i Józef (lekarz)[1]. W 1878 roku został docentem anatomii opisowej i porównawczej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1881 do 1894 profesor anatomii prawidłowej i histologii Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, od 1881 do 1890 profesor anatomii patologicznej i patologii ogólnej Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Był twórcą Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego otwartego w 1894[2]. Od 1894 do 1912 roku profesor anatomii opisowej i topograficznej Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1898 do 1899 rektor Uniwersytetu Lwowskiego. W 1889 roku został członkiem korespondentem Akademii Umiejętności.

W latach 1894–1895 był prezesem Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Żona: Rozalia. Córka: Jadwiga Kwiatkowska z domu Kadyi, żona Jana Jerzego – oboje zginęli tragicznie w grudniu 1917 r.

Zmarł 25 października 1912 wskutek zakażenia, które wdało mu się podczas balsamowania zwłok Stanisława Badeniego, gdy zaciął się w palec[3][4]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Jego imieniem nazwane zostały ulice w Przemyślu i we Lwowie.

Wybrane prace

edytuj

Był encyklopedystą oraz edytorem Encyklopedii zbiór wiadomości z wszystkich gałęzi wiedzy - polskiej encyklopedii wydanej w latach 1898-1907 przez społeczną organizację edukacyjną Macierz Polska, która działała w Galicji w okresie zaboru austriackiego. Opisał w niej zagadnienia z zakresu medycyny[5].

Przypisy

edytuj
  1. Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 5, Nr 53 z 24 grudnia 1916. 
  2. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 38. ISBN 978-83-7188-964-6.
  3. Zgon działacza ukraińskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 44, s. 13, 2 listopada 1912. 
  4. Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 44, s. 4, 27 października 1912. 
  5. Finkel 1898 ↓.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj