Henryk Czorny
Henryk Czorny (ur. 22 maja 1907 w Bukowie, zm. 11 kwietnia 1965 w Leeds) – polski duchowny rzymskokatolicki.
| Kanonik, kapelan | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1931 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się 22 maja 1907 w Bukowie[1][2]. Uczestniczył w powstaniu śląskim[2]. W 1931 otrzymał święcenia prezbiteratu[2]. Pracował jako katecheta w Siemianowicach Śląskich[2]. Otrzymał tytuł kanonika[2]. Został przeniesiony z pospolitego ruszenia do rezerwy i mianowany kapelanem rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1939 i 449. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[3].
W Wojsku Polskim przed 1939 był kapelanem w Ośrodku Zapasowym Kawalerii „Hrubieszów”[2]. Podczas II wojny światowej był kapelanem w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich oraz 6 pułku pancernym „Dzieci Lwowskich”, w szeregach którego brał udział w kampanii włoskiej, w tym w walkach w bitwie o Monte Cassino[2]. Później awansował na starszego kapelana[4] i został wyznaczony na stanowisko szefa służby duszpasterskiej wyznania rzymsko-katolickiego 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej[5].
Po wojnie osiadł w Wielkiej Brytanii. Był kapłanem w Leeds, gdzie prócz obowiązków duszpasterskich udzielał się na rzecz jednoczenia społeczności polskiej[2]. Pełnił funkcję prezesa Koła Żołnierzy 6 pułku pancernego „Dzieci Lwowskich”[2]. Zmarł 11 kwietnia 1965 w Leeds[2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[2] nr 11313
- Krzyż Walecznych po raz pierwszy[6][2]
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami[4][1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Henryk Czorny. encyklo.pl. [dostęp 2018-10-02].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (8), s. 73, Maj 1965. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 297.
- ↑ a b P. 6. panc. 1945 ↓, s. X.
- ↑ Tym 2012 ↓, s. 104.
- ↑ P. 6. panc. 1945 ↓, s. VIII.
Bibliografia
edytuj- Pułk 6 Pancerny Dzieci Lwowskich 1941 17 X 1945. Włochy: Komitet redakcyjny, 1945.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Juliusz Tym: Pancerni i ułani generała Andersa. Broń pancerna i kawaleria pancerna Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie i we Włoszech 1941-1946. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2012. ISBN 978-83-63374-01-3.