Henna

Henna (arab. ‏حناء‎) – barwnik roślinny produkowany z liści i pędów rośliny zwanej lawsonią bezbronną (Lawsonia inermis L.).

Malowidła henną

Historia henny

Henna służy do malowania skóry od bardzo dawna. Wśród wykopalisk dawnego Egiptu znajdowano dowody farbowania henną mumii dostojników. Starożytni Egipcjanie henną malowali mumiom włosy, dłonie, stopy i paznokcie oraz płótna, w które były one zawinięte. W tym celu rozdrobnione liście mieszano z mleczkiem wapiennym, co w efekcie dawało kolor czerwony; poprzez dodatek substancji zawierających garbniki uzyskiwano kolor ciemnobrązowy lub czerwonożółty. Henna wymieniona jest też w biblijnej Pieśni nad Pieśniami (1,14). W czasach biblijnych henną malowały paznokcie i farbowały włosy kobiety, zwyczaj ten jednak nie był tolerowany w judaizmie. W Księdze Powtórzonego Prawa (21,11-12) są wersety, które w Biblii Tysiąclecia tak przetłumaczono: „a ujrzysz między jeńcami kobietę o pięknym wyglądzie i pokochasz ją – możesz ją sobie wziąć za żonę i wprowadzić do swego domu. Ona ogoli swą głowę, obetnie paznokcie i zdejmie z siebie odzież branki”.

Zobacz też

• mehendi – tatuaż wykonany za pomocą henny