Hendrik Andriessen
Hendrik Franciscus Andriessen[1] (ur. 17 września 1892 w Haarlemie[1][2], zm. 12 kwietnia 1981 w Heemstede[2]) – holenderski kompozytor i organista.
Imię i nazwisko |
Hendrik Franciscus Andriessen |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie |
holenderskie |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Życiorys
edytujBrat Willema[1]. Muzyki uczył się początkowo od ojca, brata i Louisa Roberta, następnie studiował w konserwatorium w Amsterdamie[1], które ukończył w 1916 roku[2]. Jego nauczycielami byli Jean-Baptiste de Pauw (fortepian i organy) oraz Bernard Zweers (kompozycja)[1]. W latach 1916–1936[1] był organistą w kościele św. Józefa w Haarlemie[2]. Od 1934 do 1949 roku[1] był także zatrudniony jako organista w katedrze św. Katarzyny w Utrechcie[1]. W 1930 roku uzyskał tytuł docenta w Nederlands Instituut voor Katholieke Kerkmuziek[2]. Od 1928 do 1934 roku wykładał harmonię w konserwatorium w Amsterdamie[1], później od 1937 do 1949 roku był dyrektorem konserwatorium w Utrechcie[1][2]. Więziony przez nazistów podczas II wojny światowej[1]. W latach 1949–1957 był dyrektorem konserwatorium w Hadze[1]. Od 1952 do 1963 roku wykładał muzykologię na Uniwersytecie im. Radbouda w Nijmegen[2].
Tworzył muzykę w stylu eklektycznym[2]. Skomponował m.in. 5 symfonii (1930, 1937, 1946, 1954, 1962), Ricercar na orkiestrę (1949), operę Philomela do tekstu Owidiusza (1950), 7 mszy, Te Deum, utwory kameralne i fortepianowe, pieśni[1].