Helena Miklaszewska
Helena Miklaszewska, imię zakonne Weronika (ur. 19 września 1875 w majątku Ociest, województwo kieleckie[1], zm. 4 października[2] 1959 w Łodzi[1]) – siostra zakonna i działaczka oświatowa. Radna generalna zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego w Nowym Mieście nad Pilicą, założycielka i dyrektorka Gimnazjum Żeńskiego Heleny Miklaszewskiej w Łodzi[3].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 września 1875 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 października 1959 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujPo tragicznej śmierci jej ojca, matka wraz z Miklaszewską i jej rodzeństwem przeniosła się do Warszawy. Tam Miklaszewska chodziła do szkoły, a następnie pracowała jako nauczycielka biologii w pensji Pauliny Hewelkówny w Warszawie. W maju 1896 została siostrą zakonną w bezhabitowym Zgromadzeniu Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego w Nowym Mieście nad Pilicą, z czasem zostając radną generalną zgromadzenia[1].
W 1911 kupiła przy ul. Mikołajewskiej (późn. ul. H. Sienkiewicza) w Łodzi czteroklasowy Zakład Naukowy Zofii Piaskowskiej, przekształcając go w ośmioklasowe gimnazjum – Gimnazjum Żeńskie Heleny Miklaszewskiej w Łodzi pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej, później przeniesionego na ul. prez. Gabriela Narutowicza 59a w Łodzi (późn. gmach Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego). W 1926 została współzałożycielką Towarzystwa Oświatowego „Zespołem w Przyszłość”. Podczas II wojny światowej w styczniu 1940 wyjechała do Warszawy, gdzie zamieszkała w domu zgromadzenia sercanek. Od początku 1943 przebywała w Otwocku. Po zakończeniu wojny powróciła do Łodzi i otworzyła swoją szkołę, którą zamknięto w 1948, ze względu na przeciwstawienie się jej nacjonalizacji[1].
Została pochowana w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi[4] (kwatera 9–j)[5].
Odznaczenia
edytuj- Pro Ecclesia et Pontifice (13 września 1925) – za zasługi położone na polu oświaty i wychowania młodzieży szkolnej[6],
- Złoty Krzyż Zasługi (1935) – za działalność oświatową[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Andrzej Kempa, Helena Miklaszewska (1875-1959), „Dziennik Łódzki” (18), 18 stycznia 1996, s. 14.
- ↑ nekrolog, „Dziennik Łódzki” (238), bc.wbp.lodz.pl, 7 października 1959 [dostęp 2023-11-18].
- ↑ a b Joanna Anna Mincewicz, Przynaglone miłością Serca Jezusowego. Misja pocieszania w 125-letniej historii Zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego, Warszawa 2019.
- ↑ Helena Miklaszewska 1875 – 1959 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [online], billiongraves.com [dostęp 2023-11-18].
- ↑ Zbigniew Piąstka, W cieniu alei cmentarnych. Przewodnik po cmentarzach przy ulicy Ogrodowej i Srebrzyńskiej w Łodzi., Łódź 1990, s. 66.
- ↑ z Gimnazjum Humanistycznego Żeńskiego Heleny Miklaszewskiej w Łodzi, „Łódź w Ilustracji. Dodatek niedzielny do „Kurjera Łódzkiego”” (38), bc.wbp.lodz.pl, 20 września 1925, s. 2 [dostęp 2023-11-18].