Heksafluorek ksenonu

Heksafluorek ksenonu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	heksafluorek ksenonu, heksafluorek ksenonu(6+), heksafluorek(2−) ksenonu(6+), heksafluorek ksenonu(VI)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	fluorek ksenonu(VI)
inne	daw. sześciofluorek ksenonu(VI)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	XeF6
Masa molowa	245,28 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	13693-09-9
PubChem	139546
SMILES
	F[Xe](F)(F)(F)(F)F
InChI
	InChI=1S/F6Xe/c1-7(2,3,4,5)6
	InChIKey
	ARUUTJKURHLAMI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	3,56 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	reaguje
Temperatura topnienia	49,48 °C
Temperatura wrzenia	75,6 °C
Budowa
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Moment dipolowy	0 D
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Heksafluorek ksenonu (nazwa Stocka: fluorek ksenonu(VI)), XeF₆ – nieorganiczny związek chemiczny ksenonu i fluoru. W temperaturze pokojowej jest to trwałe, bezbarwne, krystaliczne ciało stałe.

Pod wpływem wody ulega stopniowej hydrolizie, ostatecznie dając tritlenek ksenonu^[2]:

XeF₆ + H₂O → XeOF₄ + 2HF

XeOF₄ + H₂O → XeO₂F₂ + 2HF

XeO₂F₂ + H₂O → XeO₃ + 2HF

Cząsteczki heksafluorku ksenonu mogą zarówno tracić aniony fluorkowe, dając kationy XeF+5, jak i je przyłączać, dając aniony XeF₇− i XeF2−8^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-98, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ E.H. Appelman, J.G. Malm. Hydrolysis of Xenon Hexafluoride and the Aqueous Solution Chemistry of Xenon. „Journal of the American Chemical Society”. 86 (11), s. 2141–2148, czerwiec 1964. DOI: 10.1021/ja01065a009.

[CRC-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-98, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[Appelman-2] E.H. Appelman, J.G. Malm. Hydrolysis of Xenon Hexafluoride and the Aqueous Solution Chemistry of Xenon. „Journal of the American Chemical Society”. 86 (11), s. 2141–2148, czerwiec 1964. DOI: 10.1021/ja01065a009.

[1]

[2]