Hatta
Hatta (arab. حتا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 17 lipca 1948.
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Gazy |
Wysokość |
100 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
17 lipca 1948 |
Powód zniszczenia | |
Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |
31°39′06″N 34°44′29″E/31,651667 34,741389 | |
Strona internetowa |
Położenie
edytujHatta leżała na północno-zachodnim skraju pustyni Negew. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 5 305 ha. We wsi mieszkało wówczas 970 osób[1].
własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
---|---|
Arabowie | 5 193 |
Żydzi | 0 |
publiczne | 112 |
Razem | 5 305 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
---|---|---|
uprawy nawadniane | 4 | 0 |
uprawy zbóż | 5 108 | 0 |
nieużytki | 148 | 0 |
zabudowane | 45 | 0 |
Historia
edytujW okresie panowania Brytyjczyków Hatta rozwijała się jako mała wieś. W 1923 otworzono szkołę podstawową, do której w 1945 uczęszczało 73 uczniów. Był tutaj meczet[1].
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wieś zajęły wojska egipskie. W dniu 16 lipca Izraelczycy rozpoczęli operację Mawet la-polesz, w trakcie której zajęli Hatta. Mieszkańcy już wcześniej opuścili wieś. W następnych dniach wyburzono prawie wszystkie domy[1].
Miejsce obecnie
edytujNa gruntach należących do Hatta powstał w 1950 moszaw Zawdi’el, w 1953 moszaw Rewacha, a w 1965 wieś komunalna Alumma.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Hatta: „Niewielka część terenu jest porośnięta lasem zasadzonym przez Izraelczyków. Pomiędzy drzewami są nieliczne szczątki domów”[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Welcome To Hatta. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
- ↑ Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 101. ISBN 0-88728-224-5.