Harry Kessler

niemiecki pisarz, dyplomata i polityk

Harry Clemens Ulrich Graf von Kessler (ur. 23 maja 1868 w Paryżu, zm. 30 listopada 1937 w Lyonie[1]) – niemiecki hrabia, pisarz, artysta, dyplomata i polityk[2].

Harry Kessler

Był odpowiedzialny za kontakty władz niemieckich z Józefem Piłsudskim[3] w czasie jego internowania w twierdzy Magdeburg. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 21 listopada 1918[4] został pierwszym akredytowanym w Warszawie dyplomatą.

Jego pamiętniki opublikowane w 1971[5] zawierają wiele anegdot i ciekawostek na temat życia artystycznego i teatralnego w Europie, przede wszystkim w Niemczech, z okresu przed wybuchem II wojny światowej oraz cenzury Hitlera.

Rodzina

edytuj

Harry Kessler był synem bankiera Adolfa Wilhelma Kesslera z Hamburga oraz Irlandki Alice Harriet Blosse-Lynch[6]. Jego matka (ur. 17 lipca 1844 w Bombaju, zm. 19 września 1919 w Normandii) była córką baroneta irlandzkiego Henry Blosse-Lyncha. Rodzice Kesslera pobrali się w Paryżu 10 sierpnia 1867. Młodsza siostra Kesslera urodziła się w 1877, nazwano ją Wilma na pamiątkę cesarza Wilhelma I. Po zamążpójściu nosiła nazwisko Wilma de Brion.

W swoim czasie krążyło wiele plotek o rzekomym romansie cesarza i matki Kesslera. Sugerowano nawet, że to cesarz, a nie Adolf Kessler, był ojcem Harry’ego[7].

Życie, edukacja i praca

edytuj

Kessler dorastał we Francji, Anglii i Niemczech. Poznał wiele kultur, dużo podróżował, zrobił karierę jako dyplomata, dlatego znany był jako obywatel świata. Sam uważał siebie za Europejczyka.

Kessler najpierw uczył się w Paryżu następnie, od 1880, w szkole w Ascot, w Anglii. Zgodnie z życzeniem ojca wstąpił w 1882 do Gelehrtenschule des Johanneums, humanistycznego gimnazjum w Hamburgu, gdzie zdał maturę. Studiował potem prawo i historię sztuki w Bonn i Lipsku.

Przeprowadziwszy się do Berlina w 1893, współpracował z pełniącym ważną rolę w rozwoju art nouveau literacko-artystycznym czasopismem „Pan”, które publikowało teksty m.in. Richarda Dehmela, Theodora Fontane’a, Friedricha Nietzschego, Detleva von Liliencrona, Juliusa Harta, Novalisa, Paula Verlaine’a oraz Alfreda Lichtwarka.


Przypisy

edytuj
  1. Peter Grupp, Harry Graf Kessler 1868-1937: eine Biographie, München: C. H. Beck, 1995, ISBN 978-3-406-39860-5 [dostęp 2023-09-02].
  2. The Diaries of Count Harry Kessler. abc.net.au. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  3. Ludwik Ratajczak: Józef Piłsudski walczy o Polskę na wschodzie 1915-1919. nasza-wielkopolska.eu. [dostęp 2016-11-19]. (pol.).
  4. Muzeum Józefa Piłsudskiego: Ogłoszenie niepodległości Harry Kessler – Dictionary of Art Historians
  5. Louis Begley: Harry Kessler’s Fin de Siècle Diaries. nytimes.com. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  6. Kessler, Harry [Klemens Ulrich, Graf von Der "rote Graf" (Red Count)]. dictionaryofarthistorians.org. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  7. Derek Scally: Count Harry Kessler: The original hipster. rishtimes.com. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).