Hanna Jędrzejewska
Hanna Jędrzejewska z domu Jabłczyńska (ur. 15 kwietnia 1906 w Warszawie, zm. 29 maja 2002 w Warszawie[1]) – polska chemiczka i konserwator zabytków, w młodości lekkoatletka, trzykrotna mistrzyni Polski.
Hanna Jabłczyńska (1927) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera zawodowa
edytujByła córką Kazimierza Jabłczyńskiego, profesora chemii na Uniwersytecie Warszawskim. Rozpoczęła studia na tej uczelni w 1923. Uzyskała doktorat z chemii w 1930. Pracowała na Wydziale Chemii UW jako asystent i adiunkt. Materiały do pracy habilitacyjnej spłonęły podczas II wojny światowej[1].
Okupację niemiecką spędziła w Zakopanem, prowadząc zakład fotograficzny. Jej mąż Edward Jędrzejewski walczył jako lotnik w Anglii. Po wojnie podjęła pracę na Wydziale Chemii UW, jednak musiała z niej zrezygnować w wyniku niepotwierdzonych doniesień o przyczynienie się do dekonspiracji emisariusza władz emigracyjnych podczas okupacji[1].
Od 1956 skupiła się na pracy w zakresie konserwacji zabytków, wykładając chemię i technologię teoretyczną na stanowisku docenta na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zorganizowała również Laboratorium Badawcze dla Działu Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Zasłużyła się przy badaniu starożytnych fresków z Faras. Pracowała w Muzeum Narodowym do 1970, a w latach 1972–1974 wykładała na Wydziale Historii Sztuki Akademii Teologii Katolickiej. Była ekspertem UNESCO w zakresie konserwacji zabytków[1].
Opublikowała m.in. pracę Ethic in Conservation (Sztokholm 1976).
Jej córka Teresa Jędrzejewska-Ścibak jest emerytowanym profesorem Politechniki Warszawskiej.
Działalność sportowa
edytujW młodości uprawiała lekkoatletykę. Jako zawodniczka AZS Warszawa była mistrzynią Polski w skoku w dal w 1926 oraz w sztafecie 4 × 75 metrów i sztafecie 4 × 200 metrów w 1927. Zdobyła również wicemistrzostwo Polski w 1923 w skoku wzwyż, pchnięciu kulą i rzucie oszczepem, w 1925 w sztafecie 4 × 75 metrów, skoku w dal i pchnięciu kulą oraz w 1927 w biegu na 80 metrów przez płotki i skoku w dal, a także brązowy medal w rzucie oszczepem w 1925[2]. Wystąpiła na II Światowych Igrzyskach Kobiet w 1926 w Göteborgu, gdzie zajęła 11. miejsce w finale skoku w dal i odpadła w eliminacjach biegu na 100 jardów[3][4]. W 1927 wystąpiła w meczu reprezentacji Polski z Austrią w biegu na 80 m przez płotki i w skoku w dal[5].
Była współautorką książki Narciarstwo wydanej w 1935[3].
Hanna Jędrzejewska zmarła w maju 2002 i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim[1] (kwatera K-3-27)[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Anna Szczepańska , Archiwum osobiste Hanny Jędrzejewskiej (1906–2002) [online], Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2012-10-06] (pol.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 120, 143, 163, 164, 186, 221, 305, 323 i 324. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ a b Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 320-321.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 248. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 36.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD JĘDRZEJEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-07] .
Bibliografia
edytuj- Anna Szczepańska , Archiwum osobiste Hanny Jędrzejewskiej (1906–2002) [online], Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2012-10-06] (pol.).
- Zofia Paryska, Witold Paryski, Jabłczyńska Hanna [online], Wielka encyklopedia tatrzańska [dostęp 2012-10-06] (pol.).
- Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 320-321.
- Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.